Δευτέρα 27 Φεβρουαρίου 2012

Το παράδειγμα του Νέου Κόσμου

Και στον Νέο Κόσμο εθελοντές καταργούν τους μεσάζοντες που ανεβάζουν τις τιμές ακόμη και των αγαθών πρώτης ανάγκης στα ύψη και κάθε Κυριακή θα τα πωλούν σε τιμές πολύ κοντά σε εκείνες του παραγωγού.

Ως  χορηγός επικοινωνίας επελέγη το blog www.neoskosmos-athens.blogspot.com, που από καιρό υιοθετεί και πρωταγωνιστεί σε εκστρατείες πάταξης της ακρίβειας. Το blog το τελευταίο χρονικό διάστημα έχει υιοθετήσει το σύνθημα «Χτυπάμε την κρίση», οι διαχειριστές του οποίου προσπαθούν να πείσουν τους επιχειρηματίες της περιοχής να κάνουν εκπτώσεις και προσφορές ανάμεσα σε άλλα και την εκστρατεία αλληλεγγύης «Το πιάτο της αγάπης».

Οι παραγγελίες θα δίνονται ηλεκτρονικά και κατά τη συνάντηση της Κυριακής οι ενδιαφερόμενοι θα κάνουν τις προμήθειές του απ´ευθείας από τους παραγωγούς σε συσκευασίες των 5 κιλών...

Περισσότερες λεπτομέρειες –και ακριβείς τιμές θα δοθούν σύντομα. Αυτή τη στιγμή οι εθελοντές βρίσκονται στο στάδιο των διαπραγματεύσεων για εξασφάλιση μεγάλων ποσοτήτων (σε λάδια, όσπρια, κοτόπουλα και κρασιά) από τους παραγωγούς...

Εκδήλωση ενδιαφέροντος για τις ποσότητες που επιθυμεί να αγοράσει κάποιος στο e-mail pparatiritis@yahoo.com. Στην ίδια διεύθυνση μπορούν να απευθύνονται και οι παραγωγοί με τις προσφορές τους.
Πηγή: Βήμα

Σάββατο 25 Φεβρουαρίου 2012

Καταργώντας τους μεσάζοντες

 
Με πλήρη επιτυχία στέφθηκε η πρωτοβουλία που ανέλαβε ομάδα εθελοντών από την Κατερίνη που αποφάσισε να … καταργήσει τους μεσάζοντες χρησομοποιώντας τη δύναμη του Διαδικτύου.
Είκοσι τέσσερεις τόνοι πατάτας Νευροκοπίου πωλήθηκαν σε 530 οικογένειες κατοίκων της ευρύτερης περιοχής της Κατερίνης σε τιμή κόστους (0,25 ευρώ το κιλό), με πρωτοβουλία της Εθελοντικής Ομάδας Δράσης Νομού Πιερίας (www.otoposmou.gr).
Οι παραγγελίες είχαν γίνει μέσω της ιστοσελίδας τςη οργάνωσης. Η παράδοση του προϊόντος πραγματοποιήθηκε το πρωί του Σαββάτου, και με απόλυτη τάξη, στο χώρο πάρκινγκ του δικαστικού μεγάρου Κατερίνης.
Η συγκεκριμένη πρωτοβουλία της Εθελοντικής Ομάδας Δράσης Νομού Πιερίας είχε ως αποτέλεσμα γνωστή αλυσίδα σούπερ μάρκετ στην Κατερίνη να κατεβάσει, προ ημερών, την τιμή της πατάτας Νευροκοπίου στα 0, 34 ευρώ το κιλό, γεγονός, που όπως επισημαίνει ο εκπρόσωπος της Ομάδας, Ηλίας Τσολακίδης, «δείχνει ότι υπάρχουν αντιδράσεις προς όφελος των καταναλωτών».
Στο κάλεσμα της Εθελοντικής Ομάδας Δράσης Νομού Πιερίας προς τους παραγωγούς από όλη την Ελλάδα, για την απευθείας διάθεση των προϊόντων τους στο καταναλωτικό κοινό, έχουν ανταποκριθεί ήδη δεκάδες γεωργοί από την Κρήτη, τη Μυτιλήνη, την Πελοπόννησο, τη Δράμα και άλλες περιοχές.
Οι κινητοποιήσεις, όπως προαναγγέλλει η εθελοντική οργάνωση, θα συνεχιστούν κάθε φορά με διαφορετικό παραγωγό, ώστε να βοηθηθούν όλοι.
 
Πηγή: Βήμα

Δευτέρα 20 Φεβρουαρίου 2012

Ευνοϊκά μέτρα, αλλά για λίγους


Αναδημοσιεύουμε από το Ποντίκι την παρακάτω επιστολή από κρατούμενες των γυναικείων φυλακών Θήβας και Κορυδαλλού:
Πριν από κάποιο διάστημα τοιχοκολλήθηκε στις φυλακές ένα χαρτί με την υπογραφή του υφυπουργού Δικαιοσύνης Γ. Πεταλωτή, με το οποίο κοινοποιούσε στους κρατούμενους ότι σε σύντομο χρονικό διάστημα θα παρθούν μέτρα ευνοϊκά για κάποιο ποσοστό φυλακισμένων, με σκοπό την αποσυμφόρηση και τη γενικότερη βελτίωση των συνθηκών κράτησης. Άρχισε να γίνεται λόγος για ένα νομοσχέδιο που θα προέβλεπε την αποφυλάκιση καταδικασθέντων μέχρι 10 έτη που θα πληρούσαν την προϋπόθεση έκτισης των 2/5 της ποινής τους.
Εν τέλει όχι μόνο κάτι τέτοιο δεν εφαρμόστηκε, αλλά το όριο των ποινών όσον αφορά το νομοσχέδιο έπεσε στα 5 χρόνια με αποτέλεσμα να αφορά τελικά ένα πολύ μικρό έως μηδαμινό ποσοστό κρατουμένων.
Αυτό το γεγονός προκάλεσε αντανακλαστικές κινητοποιήσεις σε διάφορες φυλακές της Ελλάδας όπου οι κρατούμενοι αρχίσαμε να διεκδικούμε μια σειρά αιτημάτων σκοπεύοντας στη βιωσιμότητα της κατάστασης των φυλακών και φυσικά στην προσγείωση του νομοθετικού συστήματος σε φυσιολογικά επίπεδα, το οποίο προς το παρόν δρα άδικα, εξοντωτικά και ανεξέλεγκτα διαλύοντας ανθρώπινες ζωές και ολόκληρες οικογένειες.
Κατά τη διάρκεια των συζητήσεων για την ψήφιση του νομοσχεδίου ακούσαμε διάφορους να αναφέρονται στους κρατούμενους χαρακτηρίζοντάς τους εγκληματικές προσωπικότητες και κοινωνικούς κινδύνους γενικώς και αορίστως. Όλοι αυτοί που μιλούν εκ του ασφαλούς και προφανώς δεν έχουν περάσει ούτε έξω από τις φυλακές θα πρέπει τουλάχιστον πριν σχηματίσουν άποψη να κάνουν τη στοιχειώδη κοινωνική και νομοθετική ανάλυση και ύστερα θα καταλάβουν ποιοι είναι οι λόγοι που οδηγούν στην παραβατικότητα και στην υπερφόρτωση των ιδρυμάτων κράτησης.
Δεν είναι όλοι οι κρατούμενοι κίνδυνοι για την κοινωνία, είμαστε ένα κομμάτι της κοινωνίας και ας αρνούνται να το αναγνωρίσουν κάποιοι. Η φυλάκιση είναι δυστυχώς κάτι που μπορεί να συμβεί στον καθένα και ειδικά στους καιρούς που ζούμε.
Οι άνθρωποι που αποφασίζουν για εμάς είναι αυτοί που δεν έχουν νιώσει στο πετσί τους ποτέ τι θα πει έλλειψη ζωτικών αναγκών και μάλιστα υπό το καθεστώς εγκλεισμού, που δεν επιτρέπει στους κρατούμενους την αυτόνομη κάλυψή τους, αλλά εξαρτώνται πάντα από τις οικονομικές δυνατότητες της φυλακής. Δεν έχουν νιώσει τι θα πει να γίνεται ο νόμος όπλο οικονομικής αφαίμαξης και εξόντωσης όσων τυγχάνει να έχουν παρτίδες με αυτόν. Το υπ. Δικαιοσύνης έχει λάβει υπομνήματα και γνωρίζει πολύ καλά τα ακριβή αιτήματα των κρατουμένων.
Εμείς αυτό που έχουμε την ανάγκη να γνωστοποιήσουμε στην κοινωνία, είναι ότι η Ελλάδα είναι η μόνη ευρωπαϊκή χώρα όπου η ποινή των ισοβίων (καμιά φορά διπλή και τριπλή) μοιράζεται αφειδώς σε άνδρες - γυναίκες, μητέρες, ανήλικα κορίτσια και αγόρια, όπου το ίδιο γενναιόδωρα μοιράζονται και οι πολύχρονες καταδίκες σε δίκες παρωδίες, ενώ η γραφειοκρατία και ο όγκος του δικαστικού υλικού αποφέρουν καθυστερήσεις στις υποθέσεις, αναγκάζοντας έτσι τους εμπλεκόμενους να μένουν είτε «αποθηκευμένοι» είτε νομικά δεσμευμένοι για ολόκληρα χρόνια. Είναι η μόνη χώρα της Ευρωπαϊκής Κοινότητας όπου οι κρατούμενοι στερούνται τη σεξουαλική επαφή και την αντάμωση των οικογενειών τους σε φυσιολογικές συνθήκες, ζήτημα που από εμάς τους φυλακισμένους αναδεικνύεται ως απόλυτα σημαντικό. Προφανώς αυτά είναι κάποια από τα προβλήματά μας που πήραμε την πρωτοβουλία να αναδείξουμε χωρίς να έχουμε την πρόθεση να μειώσουμε τη σημαντικότητα όλου του φάσματος των αιτημάτων που έχουν σταλεί στο υπουργείο με τη μορφή υπομνήματος.
Κλείνοντας, θέλουμε να καλέσουμε τους πάντες να μην αγνοούν τις φωνές που έρχονται πίσω από τα τείχη γιατί θα μπορούσαν να ανήκουν σε οποιονδήποτε... Οι φυλακές είναι μια υπόθεση ολόκληρης της κοινωνίας.

Κυριακή 19 Φεβρουαρίου 2012

Προσφορές για τη λαχειοφόρο του μπαζάρ μας

Η προετοιμασία του πασχαλινού μπαζάρ μας ξεκίνησε. Στη συνάντησή μας μαζέψαμε πολλά βιβλία, ενώ μέσα στις επόμενες ημέρες θα ανακοινώσουμε το νέο χώρο του μπαζάρ μας.
Θα χρειαστούμε τη βοήθειά σας για την οργάνωση της λαχειοφόρου μας. Όσοι θα θέλατε να προσφέρετε κάποια είδη ή υπηρεσίες ή έχετε τη δυνατότητα να έρθετε σε επαφή με επιχειρήσεις ή ιδιώτες που έχουν τη διάθεση προσφοράς, μπορείτε να μας στείλετε mail στο xeblogarisma@gmail.com.
Eπιπλέον, όσοι από σας θα θέλατε να διαθέσετε λαχνούς για την ενίσχυση του μπαζάρ μας μπορείτε επίσης να επικοινωνήσετε μαζί μας.

Πέμπτη 16 Φεβρουαρίου 2012

Το Σάββατο μαζεύουμε πράγματα για το μπαζάρ μας


Αυτό το Σάββατο 18 Φεβρουαρίου θα μαζεύουμε πράγματα για το πασχαλινό μπαζάρ μας: διακοσμητικά μικροαντικείμενα, βιβλία, κοσμήματα, χειροτεχνίες, είναι όλα ευπρόσδεκτα. Επίσης είδη πρώτης ανάγκης για τις φυλακές Ελεώνα όπως τηλεκάρτες, πάνες, αφρόλουτρα, σαμπουάν, χαρτί τουαλέτας. Στα καλλιτεχνικά εργαστήρια των φυλακών υπάρχουν ανάγκες για πινέλα και παραφίνη.
Σας περιμένουμε στο κέντρο των Δρόμων Ζωής, Γαργητίων 12 στο Γκάζι, στις 4,30 το απόγευμα.

Τρίτη 14 Φεβρουαρίου 2012

Δεν θα πάρετε τη ζωή μου


Δυο χούφτες άνθρωποι συζητούν κάθε Σάββατο και Κυριακή το μέλλον της χώρας. Το μέλλον το δικό σας και το μέλλον το δικό μου. Κανείς δεν ξέρει τι λένε, μόνο τα μέτρα που παίρνονται μαθαίνουμε. Μέτρα λιτότητας, μέτρα φτώχειας, μέτρα επαχθή, μέτρα που συμφέρουν μόνο τους τοκογλύφους δανειστές.
 Παρέδωσαν την χώρα, παρέδωσαν τη ζωή μας. Και κανείς δεν ξέρει πώς και τι. Μία λεγεώνα ανθρώπων αγοράζουν και πουλάνε τις κοινωνίες σαν να είναι μετοχές. Οι «στρατιωτικές» μονάδες τους είναι η Standard and Poor's, η Goldman Sachs, η Fitch και ούτω καθ' εξής. Και στήνουν την παγκόσμια κυβέρνηση του ΔΝΤ. Ξεπουλούν τα πάντα, την παιδεία, την ασφάλεια, την εργασία, την ασφάλιση, χωρίς να ρωτήσουν. Οι βουλευτές και οι κυβερνητικοί είναι υπάλληλοι του λαού. Εκπρόσωποι. Όχι αφέντες. Πρέπει να φοβούνται την άποψη του πολίτη και όχι να αδιαφορούν για αυτή.
  Tα παζάρια και η ανοχή, όμως, τελείωσαν. Παντού. Δεν θα καταστρέψουν το Ιράν για να πάρουν τον πλούτο του. Δεν θα δημιουργήσουν πόλωση και εμφυλίους για να πάρουν τα λεφτά τους.
  Είναι εκατό. Η παγκόσμια κοινότητα αριθμεί δισεκατομμύρια. Θα τους βρουν όλους απέναντι. Χωρίς κουκούλες και κράνη. Ο άνθρωπος που του πήραν το μέλλον του και τη ψυχή του δεν φοβάται πια. Εκείνοι οφείλουν να τρέμουν. Τα παιχνίδια, τα CDS, οι κρυφές εκθέσεις, και τα αλισβερίσια τελείωσαν. Ούτε η Γερμανία θα κυβερνήσει την Ευρώπη, ούτε το ΔΝΤ τον κόσμο, ούτε οι οίκοι αξιολόγησης θα βγάλουν εκατομμύρια ξανά εις βάρος κοινωνιών.
  Δεν με ενδιαφέρει -και ούτε πρόκειται- να πολεμήσω εναντίον άλλων ανθρώπων γιατί δυο κυβερνήσεις και πέντε Hedge Funds δεν τα βρίσκουν μεταξύ τους. Εναντίον τους θα πολεμήσω. Η εξουσία του 1% έφτασε στο τέλος της.
  Δεν θα τολμήσει κανένας άπληστος, πολυεκατομμυριούχος, υπερήλικας να μου επιβάλλει μια αγχωμένη ζωή, χωρίς ασφάλεια και ηρεμία, για να κερδίσει τις υπεραποδόσεις των κεφαλαίων που έχει ποντάρει. Εάν δεν το έχουν ήδη καταλάβει -που σίγουρα έχουν- οι κοινωνίες τους κατάλαβαν. Οι κοινωνίες έχουν τώρα τα ηνία. Απλώς κερδίζουν δευτερόλεπτα πριν φύγουν.
  Θα μας βρουν απέναντί τους. Χωρίς κουκούλες και βανδαλισμούς. Το μόνο που θα μπορούν είναι να μας συλλάβουν και να μας δικάσουν. Μαγκιά μας.
  Όποιος και αν έχει την εξουσία της απόφασης, ένα έχω να του πω: δεν θα πάρεις τις ζωές μας...

Το κείμενο έγραψε ο Νίκος Μίχος, φοιτητής πολιτικών επιστημών και δημοσιογραφίας.
Πηγή: Προοδευτική Πολιτική

Σάββατο 11 Φεβρουαρίου 2012

Διαμαρτυρία την Κυριακή στο Σύνταγμα


Κυριακή 12 Φεβρουαρίου στο Σύνταγμα στις 5 το απόγευμα. Μας τσάκισαν τις ζωές, μας στέρησαν τα όνειρα, μας ποδοπάτησαν την αξιοπρέπεια. Ως εδω!

Τρίτη 7 Φεβρουαρίου 2012

Συνάντηση και συλλογή πραγμάτων για το μπαζάρ στις 18/2

Η επόμενη συνάντηση των εθελοντών μας θα γίνει το Σάββατο 18 Φεβρουαρίου στις 4:30 το απόγευμα στο κέντρο των Δρόμων Ζωής, Γαργητίων 12 στο Γκάζι.
Εκτός από τα είδη πρώτης ανάγκης για τις μαμάδες και τα παιδάκια στις φυλακές Ελεώνα, θα μαζεύουμε πράγματα για το μπαζάρ μας: βιβλία, διακοσμητικά, κοσμήματα, επιτραπέζια, χειροτεχνίες, όλα σε καλή κατάσταση. Σας περιμένουμε!

Κυριακή 5 Φεβρουαρίου 2012

Η Ελλάδα επιβάλλει τις πιο υψηλές ποινές πανευρωπαϊκά

Αντιγράφουμε την τελευταία παράγραφο από το σημερινό άρθρο της Καθημερινής που θα πρέπει να μας προβληματίσει όλους:
"Η χώρα μας επίσης επιβάλλει τις πιο υψηλές ποινές πανευρωπαϊκά. Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα, το 50% των δικαστικών αποφάσεων στην Ελλάδα επιβάλλει καθείρξεις 5-20 χρόνων, όταν στη Γερμανία μόνο το 4% των αποφάσεων επιβάλλει ποινές 5-15 ετών! Ετσι, οι ισοβίτες στη χώρα μας είναι 850, όταν στην Ολλανδία φτάνουν τους 27".

Σάββατο 4 Φεβρουαρίου 2012

Σεμινάριο από την Επάνοδο και το Τμήμα Ψυχιατροδικαστικής


Η Επάνοδος σε συνεργασία με το Τμήμα Ψυχιατροδικαστικής ΕΚΠΑ διοργανώνει σεμινάριο  για θέματα  ψυχικής υγείας που σχετίζονται με ζητήματα εγκλεισμού και επανένταξης. Το σεμινάριο θα πραγματοποιηθεί στο Νοσοκομείο Αττικόν, την Πέμπτη 16 Φεβρουαρίου 2012 και ώρες 3.00-6.00. Απευθύνεται κυρίως σε υπαλλήλους του Υπουργείου Δικαιοσύνης, όμως, μπορούν να το παρακολουθήσουν και όσοι ακόμη έχουν ενδιαφέρον για σχετικά θέματα.

Παρασκευή 3 Φεβρουαρίου 2012

Κοινωνική κουζίνα για απόρους και άστεγους


Την έμπρακτη αλληλεγγύη σε όσους συνανθρώπους μας το έχουν ανάγκη, δείχνει καθημερινά μια ομάδα εθελοντών, με το όνομα «Άλλος Άνθρωπος» η οποία προσφέρει καθημερινά φαγητό σε διαφορές γωνιές της Αθήνας.
Η ομάδα συγκεντρώνει φαγητό από εστιάτορες και ευαισθητοποιημένους πολίτες και στην συνέχεια με εθελοντές μάγειρες στήνει την υπαίθρια κουζίνα σε διάφορα σημεία και προσφέρει ένα πιάτο.
 Οι εθελοντές εκτός από τρόφιμα, έχουν ανάγκη για πιρούνια, κουτάλια και μπολ φαγητού μιας χρήσεως.
Περισσότερες πληροφορίες στο μπλογκ της ομάδας http://oallosanthropos.blogspot.com/
Και εδώ .
Επόμενες δράσεις της ομάδας:

  • Κυριακή 5/2/2012 στις 12:00 στην πλατεία Συντάγματος.
  • Σάββατο 4/2/2012 στις 14:00 στην πλατεία Αγ. Κωνσταντίνου, Γλυφάδα.
  • Παρασκευή 3/2/2012 στις 14:00 στη λαϊκή αγορά Βύρωνα, Καραολή Δημητρίου.

Πηγή: http://www.kala-nea.gr

Πέμπτη 2 Φεβρουαρίου 2012

Έχω θυμό και δεν ξέρω πού να ξεσπάσω



Έχω θυμό και δεν ξέρω πού να ξεσπάσω. Έχω βάρη και δεν ξέρω πού να τα ξεφορτώσω. Έχω πικρή σκέψη μέσα μου και δεν ξέρω πώς να τη γλυκάνω. Μετράω τα κλειστά μαγαζιά και μου βγαίνουν περισσότερα από τα ανοιχτά. Στρίβω από τις γωνίες και βλέπω κουστουμαρισμένους τριαντάρηδες να ψάχνουν στα σκουπίδια. Ξεκινάω συζητήσεις που πάντα καταλήγουν στο «..κατοχή ζούμε, κατοχή». Ακούω ανθρώπους να βρίζουν όσους και όσα ψήφιζαν τόσα χρόνια να μην μπαίνουν σε διαδικασία αντίδρασης, πρότασης, ενεργητικής αντιμετώπισης της καθημερινότητας. Γι’ αυτό και δεν μπορώ να γράψω. Τίποτα δεν μπορώ να γράψω. Τίποτα που να αποπνέει αισιοδοξία και εμπιστοσύνη σε ένα μέλλον που θέλω να είναι καλύτερο.
Τα διόδια αυξάνονται σε μια χώρα που μετράει τις λακκούβες της πολιτικής μια-μια. Όσο οι τρύπες δεν κλείνουν, τόσο τα κόμιστρα θα παίρνουν την ανηφόρα. Η κατάσταση στις πολυκατοικίες θυμίζει ό,τι ζούμε εδώ και 2 -3 χρόνια. Τα μισά διαμερίσματα δεν έχουν να πληρώσουν το πετρέλαιο κι έτσι κρυώνουν όλοι. Οι νομιμόφρονες εξισώνονται με όσους νομιμοποιούν αυθαίρετα σε, πολύ, βολικές, χαμηλές τιμές. Κοψοχρονιά, το λένε στο χωριό μου. Η λέξη «κορόιδο» μου δίνει απανωτές φάπες στον σβέρκο.
Άλλες τόσες μου δίνει η εικόνα των γιαγιάδων και των παππούδων που, με συνέπεια, δέχονταν τις πολλές κρατήσεις στον μισθό τους για μια τιμημένη σύνταξη στα ύστερά τους. Και ύστερα ήρθε η κρίση και τους σάρωσε κι αυτούς. Τους ζάρωσε. Πολύ.
Οι ατέλειωτες προσφορές των μαγαζιών μου σφυρίζουν μια ιδέα του κέρδους που είχαν «προ κρίσης». Μου έλεγε ένας φίλος προχτές ότι η Γεωργική Σχολή Θεσσαλονίκης εξακολουθεί να πουλάει 9.5€ το κιλό τη γαλοπούλα την ώρα που η γαλλική πουλάδα εισαγωγής έχει 3.5€ και η ολλανδική 2.5€. Τι τρώει στη Σαλονίκη αυτό το πουλί, Θεέ μου; Ό,τι κι εμείς, θα μου πεις. Όχι, ρε φίλε. Μας πήρε λίγο παραπάνω αλλά ξυπνήσαμε. Και τις τιμές κοιτάμε και τα έξοδα μαζέψαμε όσο δεν παίρνει και τις εξόδους κόψαμε. Ένα πράγμα, ένα αγαθό κερδίσαμε αυτό το διάστημα. Την πίστη στο «μαζί», στους φίλους που ξαναβρήκαμε, στους ώμους που μπορούμε να ξανακουμπήσουμε. Οι ρεφενέ συναντήσεις των ανθρώπων έχουν αρχίσει να ζεσταίνουν τις καρδιές στον πιο κρύο χειμώνα των τελευταίων χρόνων. Κρύο στην ψυχή όσο και στο σώμα.

Πιστεύω βαθιά πως κάθε ομάδα του «εμείς» είναι ανίκητη. Τώρα, στην πράξη, ίσως το καταλάβουμε. Αυτή είναι η τελευταία μας ευκαιρία. Και δεν αφορά τους Ευρωπαίους, τα μνημόνια και τις τράπεζες όλο αυτό. Αφορά τον καθένα μας ξεχωριστά αλλά και όλους μαζί. Η δύναμή μας είναι η ένωσή μας. Η ένωση της σκέψης και των πράξεών μας, η συνολική απαξίωση όσων μας έχουν κοροιδέψει κατάμουτρα, οι ομαδικές προτάσεις και στάσεις από ‘δω και πέρα. Κανείς δεν χαρίζει τίποτα σε κανέναν. Για να με έχεις πρέπει να με κερδίσεις. Με ιδρώτα και αλήθεια. Και κόπο. Μόνο.

Της Μαρινας Μυτιληναιου. Δημοσιευθηκε στο protagon.

Τετάρτη 1 Φεβρουαρίου 2012

Ζούμε;


Αργοπεθαίνει
όποιος γίνεται σκλάβος της συνήθειας,
επαναλαμβάνοντας κάθε μέρα τις ίδιες διαδρομές,
όποιος δεν αλλάζει το βήμα του,
όποιος δεν ρισκάρει να αλλάξει χρώμα στα ρούχα του,
όποιος δεν μιλάει σε όποιον δεν γνωρίζει.
Αργοπεθαίνει
όποιος έχει την τηλεόραση για μέντωρα του
Αργοπεθαίνει
όποιος αποφεύγει ένα πάθος,
όποιος προτιμά το μαύρο αντί του άσπρου
και τα διαλυτικά σημεία στο “ι” αντί τη δίνη της συγκίνησης
αυτήν ακριβώς που δίνει την λάμψη στα μάτια,
που μετατρέπει ένα χασμουρητό σε χαμόγελο,
που κάνει την καρδιά να κτυπά στα λάθη και στα συναισθήματα.
Αργοπεθαίνει
όποιος δεν “αναποδογυρίζει το τραπέζι” όταν δεν είναι ευτυχισμένος στη δουλειά του,
όποιος δεν ρισκάρει τη σιγουριά του, για την αβεβαιότητα του να τρέξεις πίσω απο ένα όνειρο,
όποιος δεν επιτρέπει στον εαυτό του, έστω για μια φορά στη ζωή του, να ξεγλιστρήσει απ’ τις πανσοφές συμβουλές.

Αργοπεθαίνει
όποιος δεν ταξιδεύει,
όποιος δεν διαβάζει,
όποιος δεν ακούει μουσική,
όποιος δεν βρίσκει το μεγαλείο μέσα του
Αργοπεθαίνει
όποιος καταστρέφει τον έρωτά του,
όποιος δεν αφήνει να τον βοηθήσουν,
όποιος περνάει τις μέρες του παραπονούμενος για τη κακή του τύχη
ή για τη βροχή την ασταμάτητη
Αργοπεθαίνει
όποιος εγκαταλείπει την ιδέα του πριν καν την αρχίσει,
όποιος δεν ρωτά για πράγματα που δεν γνωρίζει
ή δεν απαντά όταν τον ρωτάν για όσα ξέρει
Αποφεύγουμε τον θάνατο σε μικρές δόσεις,
όταν θυμόμαστε πάντα πως για να ‘σαι ζωντανός
χρειάζεται μια προσπάθεια πολύ μεγαλύτερη
από το απλό αυτό δεδομένο της αναπνοής.

Μονάχα με μιά φλογερή υπομονή
θα κατακτήσουμε την θαυμάσια ευτυχία.


Πάμπλο Νερούδα "Αργοπεθαίνει" Muere lentamente