Κυριακή 30 Δεκεμβρίου 2012

Εγκλειστη μητρότητα στη ΝΕΤ



Ένα εξαιρετικά ευαίσθητο κοινωνικό θέμα, την έγκλειστη μητρότητα και την επόμενη μέρα για τις φυλακισμένες μητέρες πραγματεύτηκε  στο πρώτο επεισόδιο της εκπομπής της ¨Προσωπικά" η  κ.Ελενα Κατρίτση 
Παιδιά που γεννιούνται και κάνουν τα πρώτα τους βήματα μέσα σε ένα κελί.
 Παιδιά που είναι αναγκασμένα να ζήσουν διαφορετικά από όλα τα άλλα.
Για αυτά τα παιδιά ο κόσμος είναι η φυλακή και το κελί το δωμάτιό τους.

Γυναίκες που περιμένουν να γεννήσουν πίσω από τα κάγκελα της φυλακής…
Μάνες που μεγαλώνουν τα παιδιά τους χωρίς να τα βλέπουν, χωρίς να τα ακούν, χωρίς να τα αγγίζουν, που η πραγματική τους φυλακή είναι ο φόβος του να συμβεί κάτι στο παιδί τους και να μη βρίσκονται κοντά του.
Το στίγμα της φυλακής βαραίνει πάνω από τις γυναίκες που βρίσκουν απέναντί τους συχνά και τα ίδια τα παιδιά τους…
Κάποια από αυτά αρνιόντουσαν ακόμη και να τις δουν όσο εκείνες βρίσκονταν στη φυλακή, νιώθοντας ντροπή, φόβο, θυμό...
Χωρίς να έχουν φταίξει σε τίποτα, εξαναγκάστηκαν να ζουν με ένα δυσβάσταχτο βάρος που φόρτωσε στους παιδικούς τους ώμους το πιο κοντινό και αγαπημένο τους πρόσωπο.
Η ίδια η μητέρα τους.

Συγκλονιστικές μαρτυρίες γυναικών που πρόκειται να γεννήσουν μέσα στη φυλακή… Μητέρων που μεγαλώνουν τα παιδιά τους μέσα στα κελιά… Που περιμένουν να τα δουν μια φορά το μήνα, έστω και για λίγα λεπτά, ενώ άλλες δεν τα βλέπουν καθόλου…
Αλλά και μητέρων που προσπαθούν να βρουν μια θέση στην κοινωνία.
Κυρίως όμως τη θέση τους, στις ζωές των παιδιών τους…

Μπορείτε να δείτε την εκπομπή εδώ

Τρίτη 25 Δεκεμβρίου 2012

Μια ακόμα προσφορά αγάπης



Μας δίνει μεγάλη χαρά όταν επικοινωνούν μαζί μας εκπαιδευτικοί και διαβάζουμε μηνύματα σαν κι αυτό που μας έστειλε η Ηλέκτρα: "Πιστεύουμε πως στο σχολείο τα παιδιά πρέπει να διδάσκονται και ανθρώπινες αξίες και να υιοθετούν στάσεις ζωής με κοινωνική αλληλεγγύη".
Πόσο σημαντικό είναι τα παιδιά να ακολουθούν- εκτός από τους δρόμους της μάθησης και της γνώσης- τους δρόμους της προσφοράς, της ανθρωπιάς και τηςαγάπης.
Και με ακόμα μεγαλύτερη χαρά παραλάβαμε τα δεκάδες είδη πρώτης ανάγκης που μάζεψαν για τα παιδάκια και τις γυναίκες των φυλακών Ελεώνα οι μαθητές και οι δάσκαλοι του 21ου και του 165ου δημοτικού σχολείου στην Πλατεία Βικτωρίας.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μας!

Αποστολή στον Ελεώνα


Την προηγούμενη Τετάρτη η Θεοφανώ, η Πέπη, η Αντριάννα, ο Κίμων και η Θεανώ μετέφεραν τα είδη πρώτης ανάγκης που μαζέψαμε στο μπαζάρ στις φυλακές Ελεώνα. Χάρη στις δωρεές όλων εσάς καλύφθηκε μια σειρά αναγκών για τις μαμάδες, τα παιδάκια και τις άπορες κρατούμενες.
Να ευχαριστήσουμε θερμά τους νέους μας εθελοντές, αλλά και όσους βοήθησαν σε μια ακόμα αποστολή.

Παρασκευή 7 Δεκεμβρίου 2012

Ευχαριστίες


Μπορεί ο χώρος του φετινού μπαζάρ να μας δυσκόλεψε, καθώς χρειάστηκε πραγματική υπερπροσπάθεια για να φέρουμε ένα γιαπί σε μια λειτουργική κατάσταση, όμως το αποτέλεσμα μάς δικαίωσε. Το πρωί του Σαββάτου όλα ήταν έτοιμα σε μια μεγάλη, φωτεινή αίθουσα, που φιλοξένησε τα πράγματα του ξεblogαρισματος, τα έργα των κρατουμένων και τα έργα των αποφυλακισμένων. Δεκάδες άνθρωποι δουλέψαμε μαζί, ξεπερνώντας δυσκολίες που φαινόντουσαν άλυτες: από τα κρεμασμένα καλώδια και τα νερά της βροχής που μπήκαν στο χώρο, μέχρι τα αυτοκίνητα και τους εθελοντές που σχεδόν με θαυματουργικό τρόπο βρέθηκαν το βράδυ του ξεστησίματος του μπαζάρ. Τα ξεπεράσαμε όλα με το χαμόγελο και με την ελπίδα στην καρδιά. Η ανταπόκριση του κόσμου για μια ακόμα φορά ήταν συγκινητική: ακόμα και μικρά παιδιά μάς πρόσφεραν τα βιβλία τους και τα χρήματα του κουμπαρά τους για τα παιδάκια του Ελεώνα.
Μαζέψαμε ένα δωμάτιο προσφορές για τις γυναίκες και τα μικρούλια στις φυλακές, τα περισσότερα έργα του εξαιρετικού εργαστηριού ζωγραφικής του Ελεώνα πουλήθηκαν, το ίδιο και οι χειροτεχνίες των αποφυλακισμένων που είναι ενταγμένοι στα εκπαιδευτικά προγράμματα της ΜΚΟ Επάνοδος.
Και χάρη στις προσπάθειες των εθελοντών μας ξεπούλησαν και οι δικές μας μαρμελάδες, τα λικέρ, τα σοκολατάκια, τα λαλάγγια, τα αγουρόλαδα, οι κάπαρες, τα κεραμικά και οι κεραλοιφές.
Με τα χρήματα που μαζέψαμε από τα τρία τελευταία μπαζάρ μας ξεκινάμε ένα ακόμα μεγάλο έργο: την κατασκευή της παιδικής χαράς στο χώρο των φυλακών.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους εσάς που στηρίξατε το μπαζάρ, με τις προσφορές, την παρουσία σας και την ευαισθητοποίησή σας.

Κι ένα μεγάλο ευχαριστώ ακόμα...
Σε όλη την ομάδα των εθελοντών μας που για τρεις ημέρες τα έδωσε όλα: Απόστολος, Πέπη, Έλενα, Δέσποινα, Ελένη, Ουρανία, Μελίνα, Θεανώ, Αλεξάνδρα και υιός, Θεοφανώ, Δάφνη, Τατιάνα, Αγγελική, Δήμητρα, Ευαγγελία, Σαμάνθα, Νίκη. Αν ξεχνάω κάποιον, ζητώ συγγνώμη.
Στους  κεφάτους  εθελοντές από την Εθνική Τράπεζα που το βράδυ της Παρασκευής έκαναν θαύματα.
Στους Δρόμους Ζωής και στον Μπάμπη που μας δάνεισαν τον εξοπλισμό για το μπαζάρ και μας έδωσαν λύση σε διάφορα οργανωτικά προβλήματα.
Στους ανθρώπους του περιοδικού Αρδην που μας παραχώρησαν το χώρο. Ιδιαίτερες ευχαριστίες στο Γιάννη για την υποστήριξή του.
Στα κορίτσια της Επανόδου για τη βοήθεια, το κέφι τους και την υπέροχη μηλόπιτα
Στο Φοίβο που μας έκανε δωρεά την καταπληκτική βιβλιοθήκη του, 400 βιβλία που έγιναν ανάρπαστα
Στο Ζωγράφο για τη δωρεά των παιδικών βιβλίων
Στη ΜΚΟ Δεσμός και στην Εκάβη  για τη δωρεά των λευκωμάτων
Στον Απόστολο και τη Δέσποινα για τα μοναδικά αγουρόλαδα από τη Μάνη, τα λαλάγγια, τα τσίπουρα, τα λικεράκια και τις κάπαρες.
Στην Έλενα για τα "ιαματικά λικέρ", τις πρωτότυπες κάρτες και την καλή διάθεση
Στην Αλεξάνδρα για τα μοναδικά κεραμικά της
Στην Νάντια για τα απίθανα σοκολατάκια της
Στον Τάκη, τη Δάφνη και την Πρωτοβουλία Κατοίκων Ψυχικού που "έβαλαν πλάτη" τόσο στην οργάνωση του μπαζάρ όσο και στις μεταφορές
Στον Κώστα για τα σαπούνια, τα ημερολόγια, τη διαμεσολάβηση για το χώρο του μπαζάρ και τη σωτήρια "επίταξη" του αυτοκινήτου του την Κυριακή
Στην Τατιάνα για τις μεταφορές και την υπομονή της
Στη Ναταλί και την Πανδώρα για τα ρούχα και τα παπούτσια
Στο Γιώργο και το Μάριο για την προώθηση του μπαζάρ στα ΜΜΕ.


Εκατοντάδες βιβλία σε τιμές 1-4 ευρώ. Εγιναν ανάρπαστα.



Λικεράκια. Ιαματικά και θερμαντικά.


Ο Απόστολος ανέλαβε και τις δυο ημέρες το ταμείο. Τις προηγούμενες έφτιαχνε τα τσιπουράκια, τα λάδια, τα λικέρ και τα υπόλοιπα "καλούδια" του μπαζάρ (χώρια τις μεταφορές). Δίπλα του η Πέπη που φέτος πειραματίστηκε για πρώτη φορά με τις μαρμελάδες -με αξιοσημείωτη επιτυχία. Μαζί τους η Ελενα, ο καλός μας άνθρωπος, "μαιτρ" στα λικέρ και τις καλλιτεχνικές δημιουργίες.


Τα μοναδικά κεραμικά της Αλεξάνδρας.


Καινούργια παιδικά, προσφορά του Γαβρίλου.







Στο εργαστήρι των φυλακών οι κοπέλες δημιουργούν μικρά θαύματα.






Και έργα αποφυλακισμένων από την Επάνοδο, την ΜΚΟ που τους προσφέρει εκπαιδευτικά προγράμματα και φροντίζει για την επανένταξή τους


Η Λίζα επί το έργον!






Τρίτη 4 Δεκεμβρίου 2012

Για καλό σκοπό


Ο χώρος ήταν "ότι έπρεπε". Μεγάλος, κεντρικός, φωτεινός, και κοντά σε μετρό. Ευγενική προσφορά του περιοδικού "Αρδην". Την Παρασκευή το βράδυ φορτώσαμε μέχρι σκασμού 4  αυτοκίνητα από την αποθήκη στα Πατήσια: κούτες με βιβλία, ρούχα, κρεμάστρες, μικροαντικείμενα, ράφια, παπούτσια, σιντί και ντιβιντί (τα αυτοκίνητα ήδη περιείχαν λικέρ, μαρμελάδες, γλυκά κουταλιού, χειροτεχνίες, τσιπουρόμελο, αγουρέλαιο, τάβλες, υλικά συσκευασίας και αναρίθμητα άλλα χρειαζούμενα σε ένα παζάρι). Δύσκολο να παρκάρεις στην Ξενοφώντος (και το πάρκινγκ από κάτω πανάκριβο). Κάποιοι αφού ξεφόρτωσαν, πάρκαραν μέχρι και 2 χιλιόμετρα μακριά, και απλά περπάτησαν. Μέσα στο χώρο ένας οργασμός εργασιών και κινητικότητας: σκούπες, φαράσια, σκάλες ανοιγμένες, υφάσματα που απλώνονταν σε τραπέζια και τοίχους... Ο χώρος υπό κατασκευή, είχε ένα "industrial" ύφος, με καλώδια να κρέμονται και τοίχους γυμνούς σε σημεία, τάβλες και εργαλεία στις άκρες και στα δύο μεσαία κουτιά. Αλλοτε η αυτο-οργάνωση απέδιδε, άλλοτε βρισκόταν σε αδιέξοδο και κατέληγε σε διπλή δουλειά και ερωτήσεις πέρα-δώθε. Υπήρχε κέφι, βιασύνη, κούραση, χαρά, μικροπαρεξηγήσεις, έμπνευση, γκρίνια, χαμόγελα, άγχος - όλα. Οι έχοντες εμπειρία από "πιο οργανωμένα παζάρια" δυσανασχετούσαν και "έψαχναν τους υπεύθυνους", και οι υπόλοιποι απλά αυτενεργούσαν σε συνενόηση με τους διπλανούς τους. Από τις 5 το απόγευμα οι πρώτοι, και οι τελευταίοι έφυγαν στις 12 τα μεσάνυχτα. Μαζί με την ομάδα "ξεμπλογκάρισμα" θα εκτίθονταν έργα των κρατουμένων γυναικών, καθώς και έργα από τα εργαστήρια της "επανόδου" και ο χώρος μοιράστηκε ωραία. Οπως πάντα τον τελευταίο καιρό, δεν έλειψε η βοήθεια και από τους εθελοντές των "Δρόμων Ζωής" με τα υλικά, το κέφι, και την τεχνογνωσία τους. Και το παζάρι στήθηκε.


 Οι αναρίθμητες κούτες βιβλίων (όλα δωρεές από ευγενικούς ανθρώπους) μπήκαν σε τάξη και τιμολογήθηκαν, τα λικεράκια, οι μαρμελάδες, τα τσίπουρα στολίστηκαν, το ίδιο τα ντιζαϊνάτα κεραμεικά και οι καρτούλες-κολλάζ, μαζί με το "γιουσουρούμ", τα ρούχα και τις τσάντες. Η φίλη μιας φίλης δώρισε τα ρούχα μίας αγαπημένης εκλιπούσας θείας, vintage κομμάτια ραμένα στο χέρι, μέσα σε μια καλοδιατηρημένη παλιομοδίτικη βαλίτσα ντυμένη με διακοσμημένο χαρτί. Μιά άλλη φίλη δώρισε τα κοσμήματα που της είχαν χαρίσει οι πρώην εραστές της, για να ελευθερώσει χώρο και να απαλλαγεί από τις δυσάρεστες αναμνήσεις τους. Ολα τα αντικείμενα βρήκαν τη θέση τους στο ράφι του παζαριού, στη γκαρνταρόμπα και στις μπιζουτιέρες των ενδιαφερόμενων.


Και η "Επάνοδος" με τους εργαζόμενους και τους ακούραστους εθελοντές της είχε τα δικά της χειροτεχνήματα, κάποια από τα οποία έβλεπες και εν τη γενέσει τους από τα ακούραστα χεράκια της κυρίας.
 
 Πέρα από τον όποιο "καλό σκοπό" για τον οποίο γίνεται ένα παζάρι, ή μια οποιαδήποτε κίνηση ευαισθητοποίησης των συμπολιτών μας, αυτό που μένει νομίζω μέσα στις καρδιές των ανθρώπων που συμμετέχουν είναι μία ωραία αίσθηση συντροφικότητας: βρίσκεσαι, μιλάς, εργάζεσαι μαζί με ανθρώπους που κάτω από άλλες συνθήκες δεν θα βρισκόσουν (άλλες γειτονιές, άλλες παρέες, άλλες κοινωνικές τάξεις, άλλα χούγια γενικώς). Οι σχέσεις είναι ελεύθερες - αν δεν σου αρέσει κάτι σηκώνεσαι και φεύγεις, κι αν μείνεις, μένεις συνειδητά. Δεν δεσμεύεσαι από τίποτα άλλο εκτός από την ελεύθερη βούλησή σου και τη συνείδησή σου. Βρίσκεσαι μαζί με ανθρώπους που μοιράζονται τον ίδιο σκοπό, που κινούνται από την ίδια φλόγα - κι ας είναι τόσο αλλιώτικοι από σένα.  Μπορεί στην πορεία να ανακαλύψεις κοινά ενδιαφέροντα ή φίλους ή εμπειρίες, μπορεί και όχι. Μοιράζεσαι τα χαμόγελα ενός κοινού "αγώνα", κι αυτό είναι πολύ γλυκό κι ενδυναμωτικό συγχρόνως. Είναι σίγουρα ένα από τα στοιχεία που μας κρατάνε ανθρώπους.
Από το μπλογκ της Ελενας http://motheringdays.blogspot.gr/2012/12/blog-post.html
 

Δευτέρα 3 Δεκεμβρίου 2012

με την λήξη του μπαζάρ !

Το μπαζάρ μας ολοκληρώθηκε με επιτυχία και μας έφερε... την ελπίδα! Η αποθήκη μας, γέμισε είδη πρώτης ανάγκης για τις φυλακισμένες και για τα μωρά των φυλακών! Η προσφορά όλων των εθελοντών και των υποστηρικτών που ήρθαν να συνεισφέρουν ήταν συγκινητική!... Πραγματικά ευχαριστούμε όλους όσους βοήθησαν στην προσπάθεια... συνεχίζουμε...

(σύντομα και με φωτογραφικό υλικό από το μπαζάρ)