Συγκέντρωση ειδών για ιδρύματα παιδικής προστασίας

H υπηρεσία «Προσφέρω γιατί Νοιάζομαι» της Ένωσης «Μαζί για το Παιδί», έχει σκοπό τη συγκέντρωση βασικών αγαθών και στη συνέχεια την προσφορά τους σε Ιδρύματα Παιδικής προστασίας στο νομό Αττικής. Τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο υπάρχει μεγάλη ανάγκη σε τρόφιμα, είδη προσωπικής υγιεινής, είδη καθαριότητας χώρου, και σχολικά.
Πιο αναλυτικά υπάρχει ανάγκη για:

• Τρόφιμα: μακαρόνια, ρύζι, όσπρια, λαχανικά, κατεψυγμένα κρέατα και θαλασσινά, κονσέρβες, παιδικές κρέμες, φρουτόκρεμες, παιδικά γάλατα, μπισκότα, κρουασάν, ξηρούς καρπούς, λάδι, μαρμελάδες, γάλα, τυρί, ζαμπόν, ψωμί του tost, βούτυρο, μερέντα, τοματοχυμό, αναψυκτικά, κρέμα γάλακτος, φρυγανιές, nounou κά.
• Είδη ατομικής υγιεινής και καθαριότητας χώρου: σαμπουάν, αφρόλουτρα, σαπούνια, οδοντόκρεμες, οδοντόβουρτσες, μπατονέτες, αποσμητικά, ξυραφάκια, χλωρίνη, καθαριστικά μπάνιου, πλυντηρίου και λοιπών χώρων, σφουγγάρια, vetex, χαρτί κουζίνας και τουαλέτας.
• Σχολικά: μολύβια, στυλό, γόμες, μαρκαδόρους, μπλόκ ζωγραφικής, τέμπερες, γεωμετρικά σχήματα, άτλαντες, σχολικές τσάντες, κασετίνες, ξύστρες, ξυλομπογιές κά.

Τα είδη συγκεντρώνονται στην οδό Αγίου Θωμά 9 στους Αμπελόκηπους καθημερινά από τις 10:00-17:00.
Τηλέφωνα επικοινωνίας: 210-7482690 και 210- 7782281.
Η βοήθεια θα παραδοθεί στα παρακάτω ιδρύματα:
Ίδρυμα ‘Η Παιδική Στέγη’, Ίδρυμα Κοινωνικής Εργασίας ‘Χατζηπατέρειο’, ‘Εταιρεία Προστασίας Σπαστικών’, Ίδρυμα ‘Φίλοι του Θεοτόκος’, Κέντρο Ειδικών Ατόμων ‘ Η Χαρά’, ‘Πανελλήνια Ένωση Αγώνα κατά του Νεανικού Διαβήτη’, Σωματείο ‘Οι Φίλοι του Παιδιού’, Σωματείο ‘Πνοή’, Σωματείο ‘ Μέριμνα’, ‘Παιδικά Χωριά SOS’, Ίδρυμα ‘Φροντίδα’, Ίδρυμα ‘Μιμικοπούλου’, Σωματείο ‘Άγγελοι Γής’, ‘Κέντρο Προσφύγων Λαυρίου’, ‘Κέντρο Προστασίας Ανηλίκων Αθηνών’, ΄Κέντρο Προστασίας Ανηλίκων Πειραιά’, Κέντρο ‘Χλόη’, Εργαστήρι Ειδικής Αγωγής ‘Μαργαρίτα’, ‘Ιδρυμα ‘Φροντίδα γαι το Σπίτι και την Οικογένεια’, Ίδρυμα ‘Στουπάθειο’, Ελληνικό Κέντρο για την Ψυχική Υγεία και Θεραπεία του Παιδιού και της Οικογένειας ‘Περιβολάκι’, Ίδρυμα ‘Ανοιχτή Αγκαλιά’, Ίδρυμα ‘Χατζηκώνστα’, Ίδρυμα ‘Άγιος Νικόλαος’, Ίδρυμα «Θεόφιλος».

Πηγή: www.boroume.gr

Η ΕΔΡΑ χρειάζεται την υποστήριξή μας

Η «ΕΔΡΑ» – Κοινωνικές Συνεταιριστικές Δραστηριότητες Ευπαθών Ομάδων (Κ.Σ.Δ.Ε.Ο) είναι ένας μη κερδοσκοπικός οργανισμός που δραστηριοποιείται στο χώρο της Ψυχικής Υγείας και Νοητικής Υστέρησης από το 2001, με στόχο την προαγωγή της ψυχικής υγείας, την προάσπιση των δικαιωμάτων των ευπαθών και μη ευνοημένων ομάδων, την ενημέρωση και ευαισθητοποίηση. Ζητούμενο για την «ΕΔΡΑ» αποτελεί η συναισθηματική και πρακτική υποστήριξη ατόμων με Προβλήματα Ψυχικής Υγείας και νοητικής υστέρησης καθώς και η στήριξη παιδιών με μαθησιακές δυσκολίες.

Μετά από επικοινωνία που είχαμε με την Κ.Σ.Δ.Ε.Ο. “ΕΔΡΑ” μας ενημέρωσαν όταν χρειάζονται υποστήριξη για την λειτουργία των δομών τους.
Ειδικότερα, υπάρχει ανάκγη για ένα ψυγείο και τρόφιμα για τα Οικοτροφεία «Ιπποκράτης Ι» & «Ιπποκράτης ΙΙ» στο Ίλιον και Περιστέρι, καθώς και εξοπλισμό για τα 9 Ψυχοπαιδαγωγικά Κέντρα του φορέα, ώστε με την έναρξη της επόμενης σχολικής χρονιάς τον Σεπτέμβριο να είναι πλήρως εξοπλισμένα.

• Τα Οικοτροφεία «Ιπποκράτης Ι» & «Ιπποκράτης ΙΙ» στο Ίλιον και Περιστέρι φιλοξενούν συνολικά 25 ενήλικα άτομα με νοητική υστέρηση και δευτερογενή ψυχολογικά προβλήματα που έχουν επανενταχθεί στην κοινότητα μέσα από το πρόγραμμα αποασυλοποίησης «ΨΥΧΑΡΓΩΣ». Το Πρόγραμμα εποπτεύεται από το Υπ. Υγείας και στηρίζεται στον Κρατικό Προϋπολογισμό, ο οποίος όμως για το 2012 είναι κατά πολύ περιορισμένος (περίπου 50%), με αποτέλεσμα να μην υπάρχει η δυνατότητα κάλυψης όλων των αναγκών.

Τα Οικοτροφεία χρειάζονται σε σταθερή βάση τρόφιμα για τους συνολικά 25 ενοίκους του.
Επιλέον, το Οικοτροφείο «Ιπποκράτης Ι» που φιλοξενεί 15 άτομα έχει άμεση ανάγκη την αγορά ενός ψυγείου για τις καθημερινές ανάγκες των ενοίκων του, δεδομένου ότι στον χώρο υπάρχει μόνο μία συσκευή, η οποία δεν μπορεί να καλύψει τις συνολικές ανάγκες.

• Τα Ψυχοπαιδαγωγικά Κέντρα εξυπηρετούν παιδιά και εφήβους (ηλικίας 3-17 ετών) με προβλήματα μαθησιακών δυσκολιών, προσφέροντας ειδικά προγράμματα αποκατάστασης μαθησιακών δυσκολιών, όπως Λογοθεραπεία, Εργοθεραπεία, Ειδική Διαπαιδαγώγηση, Ψυχολογική Υποστήριξη και Συμβουλευτική παιδιού και οικογένειας.

Για τα Ψυχοπαιδαγωγικά Κέντρα υπάρχει ανάγκη για:

•  5 Ηλεκτρονικούς Υπολογιστές
• 5 air condition
• 15 αερόθερμα – σόμπες
•  5 ανεμιστήρες
•  4 καφετιέρες
•  5 ηλεκτρονικές σκούπες
• 2 ψυγεία μικρά
• 2 πολυμηχανήματα
• 1 projector
• 1 πλαστικοποιητή
• 10 παιδικά χαλιά
• 5 Βιβλιοθήκες
• 4 Ντουλάπες
• 12 καρέκλες γραφείου
• 2 καναπέδες
• 6 καρέκλες υποδοχής
• 10 πυροσβεστήρες μεγάλους
• Μελάνια εκτυπωτή

Οι υπηρεσίες παρέχονται με την κάλυψη των ασφαλιστικών ταμείων των εξυπηρετούμενων μελών και των οικογενειών τους, χωρίς την επιπλέον οικονομική τους συμμετοχή, δωρεάν για τους άπορους και τους ανασφάλιστους. Συνολικά περίπου 600 παιδιά απολαμβάνουν τις υπηρεσίες του φορέα.

Όποιος θέλει και μπορεί να βοηθήσει να επικοινωνήσει είτε με το ΜΠΟΡΟΥΜΕ στο τηλ. 210 3237805 είτε άμεσα με την Κ.Σ.Δ.Ε.Ο. “ΕΔΡΑ” στo τηλέφωνo 210 5913826 (κυρία Γκούτσιου Αριστέα)
Πηγή: Μπορούμε,  http://www.boroume.gr

Κανένας δε φεύγει χαρούμενος από τη χώρα του.

Στο Ωραιόκαστρο της Θεσσαλονίκης, εδώ και 3 χρόνια υπάρχει ένα “σπίτι” στο όποιο ζουν έφηβοι από ταλαιπωρημένες χώρες της Αφρικής και της Ασίας. Έφηβοι, που έχουν φάει τον πόλεμο με το κουτάλι. Φεύγουν από την πατρίδα τους και ελπίζουν να μη γυρίσουν πίσω. Λογικό. Περπάτησαν για μέρες, ένιωσαν στο πετσί τους τη βία και εκμετάλλευση, ξενύχτησαν σε φυλακές και ήρθαν Ελλάδα. Στον Ξενώνα Φιλοξενίας και Στήριξης Ασυνόδευτων Ανηλίκων Αιτούντων Άσυλο της Μ.Κ.Ο «Άρσις» αυτή τη στιγμή φιλοξενούνται 30 έφηβοι. Από 12 έως 18 χρονών. Εδώ ζουν με ασφάλεια, πηγαίνουν σχολείο και κάνουν σχεδία για τη ζωή τους. Ο 17χρονος Naif Hassan είναι ένα από τα αγόριά του Ξενώνα.

«Δεν θυμάμαι πολλά πράγματα από τη Σομαλία. Ήμουν μικρός όταν έφυγα. Μόνο το σπίτι, από μέσα, θυμάμαι. Αδέρφια δεν έχω. Η μητέρα μου δεν με άφηνε να βγαίνω γιατί υπήρχε πόλεμος. Ο πατέρας μου σκοτώθηκε, όταν ήμουν 4 χρονών και η μαμά μου λίγο μετά».

«Μια γειτόνισσα, που γνώριζε την οικογένεια μου, με πήρε στο σπίτι της και μετά με πήγε στην Υεμένη. Όταν πήγαμε εκεί, η γυναίκα έπρεπε να παντρευτεί γιατί αλλιώς θα την έστελναν πίσω στον πόλεμο, στην Σομαλία. Παντρεύτηκε έναν άνδρα από την Υεμένη. Όταν έμαθε πως δεν είμαι παιδί της, με πήγε στην αστυνομία, η οποία με μετέφερε σε ορφανοτροφείο -ήμουν νομίζω 6 χρονών».

«Στο ορφανοτροφείο έζησα περίπου 5 χρόνια -εκεί ήταν σαν φυλακή. Δεν μας άφηναν να βγούμε έξω. Έβγαιναν μόνο όσοι έρχονταν οι γονείς τους, κι αυτό για λίγο. Σχολείο πηγαίναμε στο ίδρυμα. Δεν θυμάμαι κάτι καλό. Μόνο έναν φίλο που έκανα μέσα στο ίδρυμα. Αυτός είχε μπαμπά άλλα δεν μπορούσε να τον μεγαλώσει. Κάποια στιγμή ο φίλος μου μου υποσχέθηκε ότι όταν θα τον πάρει ο μπαμπάς του οριστικά στο σπίτι, θα του πει και για μένα έτσι ώστε να φύγω και εγώ από το ορφανοτροφείο. Κι έτσι έγινε. Έμεινα για πολύ λίγο μαζί τους στην Υεμένη. Εκεί, βρήκα μια οικογένεια από το Μογκαντίσου -την πόλη που ζούσα στην Σομαλία- τους είπα ότι δεν έχω κανένα και με πήραν για λίγο μαζί τους».

«Μετά από λίγο, ο πατέρας αυτής της οικογένειας είπε ότι θα κανόνιζε να φύγω, είπε ότι είχε κάποιους γνωστούς για να με πάνε στην Συρία. Ο γιος του, τελικά, με πήγε στην Συρία. Με άφησε εκεί που ζούσαν κι άλλοι πρόσφυγες από την Σομαλία. Μου είπε ότι δεν μπορεί να με πάει στην Τουρκία και ότι πρέπει να βρω μόνος μου τρόπο να πάω».

«Μαζί με άλλους πρόσφυγες, αποφασίσαμε να πάμε με τα πόδια στην Τουρκία, κάναμε πολλές μέρες. Λίγο μετά τα σύνορα μας έπιασε η αστυνομία και έμεινα στην φυλακή για 2 μήνες. Όταν με άφησαν, μου έδωσαν ένα χαρτί και μου έβγαλαν εισιτήρια για την Άγκυρα. Με το λεωφορείο πήγα στην Άγκυρα και από εκεί στην Σμύρνη. Όμως δεν είχα λεφτά να πληρώσω για να περάσω στην Ελλάδα. Έμεινα για λίγο στους δρόμους. Έψαχνα τρόπο να φύγω. Όταν βρήκα κάποιον του είπα ότι θέλω να πάω στην Ελλάδα αλλά δεν έχω λεφτά, με ρώτησε αν ξέρω να οδηγώ βάρκα και φυσικά του είπα ναι».

Ήξερες να οδηγείς; «Όχι, από πού να ξέρω; Έτσι απλά μ’ έβαλε οδηγό. Οι οδηγοί δεν πληρώνουν για να περάσουν Ελλάδα. Το ταξίδι ήταν πολύ δύσκολο. Είχα άλλα 20 παιδιά μαζί μου και ενώ μας είπαν ότι θα είχε καλό καιρό, είχε κάτι τεράστια κύματα. Πίσω δεν μπορούσαμε να γυρίσουμε οπότε παλεύαμε να πάμε μπροστά. Έπρεπε να φτάσουμε στη Μυτιλήνη. Όταν τα καταφέραμε, παρατήσαμε την βάρκα και αρχίσαμε να ψάχνουμε για βοήθεια. Φτάσαμε στο σημείο να θέλουμε να μας πιάσουν οι αστυνομικοί έτσι ώστε να μας δώσουν λίγο φαγητό - δεν είχαμε φάει και δεν είχαμε πιει τίποτα. Έμεινα στη φυλακή 3-4 μέρες, μου έδωσαν υπηρεσιακό σημείωμα και εισιτήρια πλοίου για την Αθήνα. Ήμουν 12 χρονών».

 «Στην Αθηνά ήταν σκατά. Δεν ήξερα κανένα, δεν είχα σπίτι. Είχε πολύ αστυνομία, με έπιαναν, με άφηναν, με έπιαναν, με άφηναν… Τελικά βρήκα μια οργάνωση, που με βοήθησε και με έστειλε στον Ξενώνα της Άρσις».

«Εδώ είναι μια χαρά είναι. Έχει ασφάλεια. Έχω σπίτι, φαγητό και φίλους. Έχω φίλους. Κάνω μαθήματα καποέιρα στην Χ.Α.Ν.Θ., μου αρέσει πολύ ν’ ακούω μουσική -ρέγκε κυρίως  και φυσικά internet και facebook».

O Ξενώνας της Άρσις

«Θέλω να μπορέσω να βρω μια δουλεία. Να χτίζω σπίτια, να καθαρίζω… δε με νοιάζει. Στα 18 μου θα πρέπει να φύγω από τον Ξενώνα. Ελπίζω να καταφέρω να βρω καμιά δουλειά, αλλά έτσι όπως είναι τα πράγματα… δύσκολα».





«Για να πάω σε άλλη χώρα χρειάζονται λεφτά. Στην Ελλάδα τα πράγματα για μας είναι δύσκολα. Το κράτος δε βοηθάει καθόλου. Μετά από τόσα χρόνια ακόμα δεν έχουν αποφασίσει για το άσυλό μου. Αν πάρω χαρτιά και μπορώ να βρω μια δουλειά θέλω να μείνω. Μου αρέσει η Ελλάδα».

Ο Naif είναι ένας από τους χιλιάδες πρόσφυγες που ζουν στην Ελλάδα και έχουν καταθέσει αίτηση ασύλου. Αυτή τη στιγμή έχει στα χέρια του τη ροζ κάρτα, δηλαδή το ειδικό δελτίο αιτήσαντος ασύλου. Η ροζ κάρτα ανανεώνεται ανά 6 μήνες και επιτρέπει στους πρόσφυγες να μείνουν στην Ελλάδα μέχρι να εξεταστεί η υπόθεσή τους. Η υπόθεση του Naif για χορήγηση ασύλου εξετάστηκε μετά από 4 χρόνια από το τμήμα ασύλου της Αστυνομικής Διεύθυνσης Αττικής και απορρίφθηκε χωρίς να καταγράφεται ο λόγος απόρριψης. Ο Naif έκανε προσφυγή κατά της απόφασης, πραγματοποιήθηκε η δεύτερη συνέντευξη το Μάρτιο του 2012 και τώρα, αναμένει την τελική απόφαση. Ελπίζει.

Η χορήγηση ασύλου είναι δύσκολη, αργή και δίδεται σπάνια στην Ελλάδα σε αντίθεση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες.

«Ευχόμαστε με την νέα υπηρεσία ασύλου, τα αιτήματα να εξετάζονται πιο γρήγορα. Οφείλουμε να φερθούμε σε όλους αυτούς τους ανθρώπους όπως τους αξίζει. Είμαστε υποχρεωμένοι να τους  παρέχουμε προστασία βάσει και των Διεθνών Συμβάσεων που έχουμε υπογράψει ως κράτος. Το πρόβλημα της προσβασιμότητας για το αίτημα ασύλου και το κομμάτι της στέγασης των προσφύγων είναι βασικά ζητήματα που πρέπει να επιλυθούν στην Ελλάδα», εξηγεί η κοινωνική λειτουργός, υπεύθυνη του Ξενώνα, Ίριδα Πανδίρη.
 
Κουβαλάς κάτι από την πατρίδα σου; «Είχα δυο φυλαχτά. Ένα μενταγιόν με λέξεις από το κοράνι με χρυσό και ασήμι και ένα δαχτυλίδι, αλλά μου τα πήρε όλα η αστυνομία».

Φωτογραφίες από το Ελληνοαφγανικό γλέντι. Μαίος 2012

«Ξέρω να μιλάω ελληνικά αλλά δεν ξέρω να γράφω για το λόγο αυτό πηγαίνω στο Γυμνάσιο Διαπολιτισμικής Εκπαίδευσης. Η Ίριδα, η κοινωνική λειτουργός,  μου λέει συνέχεια για το σχολείο. Δεν είμαι και πολύ καλός. Είναι δύσκολο, κάνουμε Φυσική και του χρόνου και Αρχαία. Οι καθηγητές όμως είναι καλοί, μας βοηθούν. Έπαιξα και σε ένα θεατρικό φέτος στο σχολείο. Το “Μαζνούν και Λάιλα” (σ.σ Περσική παραδοσιακή ιστορία σαν το “Ρωμαίο και Ιουλιέτα”, αλλά προγενέστερο). Εγώ έκανα τον Μαζνούν, χόρεψα κιόλας. Ήταν πολύ ωραίο. Το κάναμε σε συνεργασία με το Μουσικό Σχολείο Θεσσαλονίκης».

Διάλειμμα από τα γυρίσματα της ταινίας που φτιάχνουν οι έφηβοι του Ξενώνα στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Προγράμματος “youthME”. Η ταινία ασχολείται με τη ζωή τους στις χώρες καταγωγής και την πορεία τους μέχρι την Ελλάδα. Ιούλιος 2012.

Από το 1ο Τουρνουά «Γκολ στον κοινωνικό αποκλεισμό». Μάιος 2011

Η κοινωνική λειτουργός, Ίριδα Πανδίρη με τους «ποδοσφαιριστές» του Ξενώνα. 1ο Τουρνουά «Γκολ στον κοινωνικό αποκλεισμό»

 

«Κανένας δε φεύγει από τη χώρα του χαρούμενος ή χωρίς πρόβλημα, αυτό να ξέρει ο κόσμος. Στη Σομαλία εδώ και πολλά χρόνια έχει πόλεμο. Ο κόσμος δεν έχει τι να φάει».
Πηγή: www.lifo.gr

Εκκληση για βοήθεια από το Μητροπολιτικό Ιατρείο Ελληνικού

Το Μητροπολιτικό Κοινωνικό Ιατρείο Ελληνικού  κάνει επείγουσα έκκληση σε όποιον έχει την δυνατότητα να συνδράμει με σκοπό να καλυφθεί η ανάγκη διατροφικής υποστήριξης με ειδικές τροφές και συγκεκριμμένα τις Calogen (Nutricia), Seravit, Maxivit, Pepolite 1+ και Γάλα OS 2 , παιδιού  που πάσχει από χρόνια νόσο και έχει  γαστροστομία. 

Το παιδί  νοσηλεύεται στο Νοσοκομείο Παίδων "Αγία Σοφία".  Ο γονέας είναι άπορος και αδυνατεί να καλύψει το κόστος της διατροφικής υποστήριξης, ενώ η ασφάλισή του  καλύπτει μόνο φαρμακευτική δαπάνη και όχι  διατροφική ανάγκη.

Για το Μητροπολιτικό  Κοινωνικό  Ιατρείο Ελληνικού.
ΟΜΑΔΑ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ 

ΩΡΕΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ

(ΔΕΥΤΕΡΑ-ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 10:00-13:00) (ΤΡΙΤΗ 16:00-19:00) (ΤΕΤΑΡΤΗ 16:00-18:00) (ΠΕΜΠΤΗ 16:00-20:00) (ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 17:00-19:00) (ΣΑΒΒΑΤΟ 10:00-14:00)

ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ: 210 9631950

ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΙΑΤΡΕΙΟΥ: εντός της πρώην Αμερικανικής βάσης

(δίπλα στο Πολιτιστικό Κέντρο Ελληνικού, 200 μέτρα από την Τροχαία Ελληνικού)

Blog http://mki-ellinikou.blogspot.com/, Email mkiellinikou@gmail.com