Όλο το ξεblogάρισμα το προηγούμενο σαββατοκύριακο βρέθηκε σε μεγάλα κέφια, το κλίμα ήταν εξαιρετικό, ο χώρος -αν και περιορισμένος- είχε τη δική του μαγεία κάτω από το βράχο της Ακρόπολης, οι αντιδράσεις του κόσμου που μας επισκέφθηκε ήταν συγκινητικές: πιτσιρίκια που μας άφησαν τα βιβλία τους για τις φυλακές, μια γλυκύτατη ηλικιωμένη κυρία που ήρθε από του Παπάγου όταν άκουσε για μας στο ραδιόφωνο, μια δυναμική ομάδα μαμάδων-μπλόγκερς από τη Θεσσαλονίκη που ήρθε να μας γνωρίσει από κοντά, άνθρωποι που κατέβηκαν στην Πλάκα από κάθε γωνιά της Αθήνας για να αφήσουν τις προσφορές τους και να ενισχύσουν το μπαζάρ μας, αλλά και τουρίστες που βρέθηκαν τυχαία εκεί και στήριξαν την προσπάθειά μας.
Δίπλα μας το εργαστήρι των φυλακών με την ακούραστη κ. Πόπη και τα καταπληκτικά έργα των κοριτσιών, αλλά και οι εθελόντριες της Επανόδου μαζί με αποφυλακισμένους που αναζητούν και παλεύουν για μια δεύτερη ευκαιρία επανένταξης στην κοινωνία και την αγορά εργασίας.
Πολλά - πολλά χαμόγελα, αγκαλιές, συγκίνηση, τσιπουράκια, ο εξαιρετικός πάγκος του καφέ μας με τα υπέροχα εδέσματα, οι άνθρωποι που ήθελαν να ενημερωθούν για τις συνθήκες στις φυλακές και να βοηθήσουν και μαζί η δική μας αγωνία να πάει καλά το μπαζάρ για να ολοκληρώσουμε το έργο της παιδικής χαράς.
Τελικά όλα πήγαν μια χαρά, παρά την κρίση και το δύστροπο καιρό του Σαββάτου και το βράδυ της Κυριακής μια μεγάλη ανθρώπινη αλυσίδα φόρτωσε το φορτηγό με τα κιβώτια με τις προσφορές...
Στο μυαλό μας κρατάμε τα χαρούμενα πρόσωπα, τις δυνατές στιγμές που ζήσαμε, αλλά και μια κουβέντα μιας ηλικιωμένης κυρίας που για πρώτη φορά στα 80 της χρόνια ασχολήθηκε με τον εθελοντισμό προσφέροντάς μας τα γλυκά της για τον πάγκο του καφέ: "σας ευχαριστώ πολύ που με κάνατε να νιώσω χρήσιμη".
Σας ευχαριστούμε κι εμείς με τη σειρά μας για τη συμμετοχή σας, την ευαισθητοποίησή σας, για τα καλά σας λόγια, τις προσφορές σας, την καλή σας διάθεση. Ακόμα και μια καλή κουβέντα είναι σημαντική στους δύσκολους καιρούς που ζούμε κι αυτό που μετράει είναι να είμαστε πάνω από όλα άνθρωποι... Στις δυσκολίες θα ανταπεξέλθουμε όταν είμαστε αγαπημένοι, ενωμένοι, δημιουργικοί και με το βλέμμα στο συνάνθρωπο. Και ας μην ξεχνάμε ότι όλοι αξίζουμε μια δεύτερη ευκαιρία.
Και πάλι ένα μεγάλο ευχαριστώ!
Στους εθελοντές των Δρόμων Ζωής για τη βοήθεια στην παροχή του εξοπλισμού καθώς και σε δεκάδες διαδικαστικά, την υπομονή τους και τις αντοχές τους στο κουβάλημα, το ξεκουβάλημα και το στήσιμο: Μπάμπη, Αντώνη, Θεοδόση, Ελενα, Εστέρ, Χρυσή, Νάντια είστε θησαυροί! Στα παιδιά από τον Πλησίον για την υποστήριξή τους. Στον Οδυσσέα για τις μεταφορές. Στο εργαστήρι της Μαρίας από την Πτολεμαϊδα, στην Αντιγόνη, τη Γωνιά του Καφέ για τη γενναία προσφορά σε καφέ, τη Μαρίνα Δ., την εταιρεία ΒιοΛέων, τον Κώστα και το Μουσείο Ελιάς στο Πήλιο, την κα Νίτσα, την κα Λίτσα, την Ιωάννα, τη Μαρίνα, τη Βέρα, την Ισμήνη, την Τράπεζα Χρόνου Χολαργού για τα εδέσματα, την Στέβη για τις απίθανες λαμπάδες, την Marjorana για τα σαπούνια και τα λαδάκια, τη Δάφνη, την Ευαγγελία και την Αννα για τα ξεχωριστά κοσμήματα, το Στέλιο για τα σαπούνια, το Δεσμό για την προσφορά των βιβλίων, τα παιδιά της Εθνικής Τράπεζας για το ξεστήσιμο, τον κ. Πάνο για τις μεταφορές, το Δημήτρη για την αφίσα... Σε όλους τους υπέροχους εθελοντές μας...Τον Απόστολο, την Πέπη, τη Λουκία, τη Θεοφανώ, τη Θεανώ, τη Μελίνα, την Αλεξάνδρα, την Ουρανία, τη Ράνια, την Πανδώρα και τον Κίμωνα, τη Μαρία, τη Μαίρη, την Αλεξάνδρα. Καθώς και στο εκκλησιαστικό συμβούλιο του Αγίου Νικολάου Ραγκαβά για τη στήριξή του.
Αν ξεχάσαμε κάποιον...