Παρασκευή 28 Φεβρουαρίου 2014

Δίωξη στον κρατούμενο που φωτογράφισε τις άθλιες συνθήκες στο νοσοκομείο φυλακών Κορυδαλλού



Πειθαρχική δίωξη εναντίον κρατουμένου που πάσχει από λευχαιμία, γιατί «διέρρευσε» μέσω κινητού στα κοινωνικά δίκτυα φωτογραφίες από το νοσοκομείο «Αγιος Παύλος» των φυλακών Κορυδαλλού άσκησε η αρμόδια εισαγγελέας. Η αντίδραση της εισαγγελικής λειτουργού στον θόρυβο που προκλήθηκε από τη διάδοση των σοκαριστικών εικόνων, που θυμίζουν άλλες εποχές, ήταν άμεση – ωστόσο όχι προς την κατεύθυνση που αναμενόταν.

Οι κρατούμενοι στον «Αγιο Παύλο» βρίσκονται σε αποχή από το συσσίτιο από τις 17 Φεβρουαρίου, καταγγέλλοντας τις τριτοκοσμικές συνθήκες που επικρατούν στο νοσοκομείο (κατ’ όνομα – δεν υπάρχει καν η δυνατότητα αιμοληψίας). Ο «Αγ. Παύλος» έχει δυναμικότητα 60 κλινών, αλλά εκεί κρατούνται 215 ασθενείς. Οι 130 είναι οροθετικοί, ενώ οι υπόλοιποι είναι καρκινοπαθείς, καρδιοπαθείς, παραπληγικοί κ.ά. Σε θαλάμους που προορίζονται για επτά άτομα, στοιβάζονται 18, που κοιμούνται σε διπλά κρεβάτια. Το τελευταίο διάστημα έχουν εμφανιστεί και κρούσματα φυματίωσης σε οροθετικούς, τα οποία λόγω έλλειψης προσωπικού αργούν να διαγνωστούν, με αποτέλεσμα να τίθεται σε άμεσο κίνδυνο η υγεία τους. Μεταξύ άλλων, οι κρατούμενοι ζητούν να υποβληθούν σε εξετάσεις, ώστε να διαπιστωθεί εάν πάσχουν και από άλλη νόσο πέρα από εκείνη για την οποία νοσηλεύονται, ούτως ώστε να λάβουν την κατάλληλη θεραπεία, αλλά και να ενισχυθεί η δομή με εξειδικευμένο προσωπικό. Τυπικά το νοσοκομείο είναι ενταγμένο στο ΕΣΥ, αλλά η μετάβαση δεν υλοποιήθηκε ποτέ.

«Κυρίως διαμαρτύρονται για το γεγονός ότι έχουν αφεθεί στην τύχη τους», λέει στην «Κ» η κ. Ρόζα Κοβάνη, εκ μέρους της Πρωτοβουλίας για τα Δικαιώματα των Κρατουμένων. «Η εισαγγελέας, ενώ πηγαίνει 1 - 2 φορές την εβδομάδα στις άλλες φυλακές, είχε να περάσει δύο μήνες από το νοσοκομείο, παρά τα τεράστια προβλήματα και τις συνεχείς καταγγελίες». Οπως κατήγγειλαν οι ίδιοι οι κρατούμενοι, η εισαγγελέας είπε ότι φοβάται μην κολλήσει κάτι, «έχω οικογένεια». Προχθές, ωστόσο, μετέβη στον «Αγιο Παύλο» προκειμένου να ασκήσει δίωξη για τη χρήση κινητού.

Στο μεταξύ, η αποχή από το συσσίτιο που ξεκίνησαν την περασμένη Δευτέρα οι 187 από τους 209 κρατουμένους του νοσοκομείου (δεν συμμετέχει ο θάλαμος 9, που είναι μη αυτοεξυπηρετούμενοι, κατάκοιτοι κρατούμενοι) έχει ήδη εξελιχθεί και τυπικά σε απεργία πείνας. «Θεωρητικά έως τώρα μπορούσαν να αγοράζουν τρόφιμα από το μπακάλικο της μονάδας, αλλά έτσι κι αλλιώς οι περισσότεροι δεν έχουν λεφτά», εξηγεί η κ. Κοβάνη. «Πλέον πολλοί έχουν αρχίσει κανονική απεργία πείνας, ενώ έχουν καταθέσει και τα φάρμακά τους. Δεν έχουν άλλον τρόπο διαμαρτυρίας πέρα από το σώμα τους».

Σημειώνεται ότι τροπολογία του υπουργείου Δικαιοσύνης που προβλέπει την αποφυλάκιση καταδίκων που εκτίουν ποινές έως 10 χρόνια και πάσχουν από σοβαρές ασθένειες, η οποία ψηφίστηκε προχθές στη Βουλή, «πιάνει» λιγότερους από 30 από τους εν λόγω κρατουμένους.

Αναδημοσίευση από την Καθημερινή

Παρασκευή 14 Φεβρουαρίου 2014

Θεατρική κραυγή από τον Κορυδαλλό

Θεατρική κραυγή από τον Κορυδαλλό

Οροθετικοί κρατούμενοι έδωσαν την Πέμπτη που μας πέρασε, παράσταση  στη φυλακή.
«Είμαστε ο κάδος με τα τοξικά απόβλητα!». Η κραυγή των οροθετικών κρατουμένων στο νοσοκομείο των φυλακών Κορυδαλλού χθες το μεσημέρι, κατά τη διάρκεια της παράστασης «Κ», που γράφτηκε ειδικά για αυτούς, με ιστορίες δικές τους, για να παιχτεί από τους ίδιους εντός των φυλακών, ήταν η μεγαλύτερη κατάφαση ζωής που θα μπορούσε να αρθρωθεί από τα «απόβλητα των αποβλήτων». Οι οροθετικοί αντιμετωπίζονται εχθρικά από τους υπόλοιπους φυλακισμένους. 



«Ελπίζω, άρα υπάρχω απελπισμένα», δήλωσαν ηχηρά υπερβαίνοντας τους εαυτούς μέσα από την πρόζα τους, μια εμπνευσμένη μίξη αληθινών αυτοβιογραφικών μαρτυριών με ποιητικές, ελλειπτικές φράσεις που συνέθεσε ο Τσιμάρα Τζανάτος.

Αυτό που εκτυλίχθηκε χθες στο παλιό, ημι-ρημαγμένο φυσιοθεραπευτήριο του Κορυδαλλού, με κλεισμένα τα ξύλινα στόρια των παραθύρων, στο ημίφως, ήταν ένας ανθρώπινος άθλος. Οι «ηθοποιοί»-κρατούμενοι, με όλα τα προβλήματα που κουβαλούν στις πλάτες τους, έπρεπε να μάθουν τα λόγια τους σε θορυβώδεις θαλάμους με 10 κλίνες και να αυτοσυγκεντρωθούν σε μια καθημερινότητα εχθρική σε οποιαδήποτε μορφή δημιουργίας. Και τα κατάφεραν.

 

 Το «Κ», μια παράσταση-σταθμός στην ιστορία των φυλακών Κορυδαλλού, αφού είναι η πρώτη που γίνεται από κρατουμένους -μέχρι τώρα πήγαιναν εκεί παραστάσεις επαγγελματικών θιάσων- αποτελεί πρωτοβουλία της ΜΚΟ «τεχνοδρομώ». Οι άνθρωποί της χαρακτηρίζουν την οροθετικότητα «επίφαση», σε μια σειρά «αυθαίρετων κατηγοριοποιήσεων».

Ποια είναι η ακριβής «ταυτότητα» των οροθετικών «ηθοποιών» που χθες τα δώσανε όλα στην αυτοσχέδια σκηνή της φυλακής; Ποινικοί κρατούμενοι, χρήστες ουσιών στο μεγαλύτερο ποσοστό. «Επιβαρυμένοι πολλαπλά σωματικά και ψυχικά». Περιθώριο. Χθες όμως ήταν οι πρωταγωνιστές που δεν δίστασαν να μας κοιτάξουν κατά μέτωπο μιλώντας μας αυτοσαρκαστικά για την αρρώστια και την κατάστασή τους.

Για ενάμιση χρόνο η σκηνοθέτιδα και ηθοποιός Αννα Χατζηχρήστου βρισκόταν μαζί τους, χτυπώντας, στην κυριολεξία, κάρτα στον Κορυδαλλό:16 ώρες μηνιαίως. Στη μοναδική απουσία που έκανε -συνέβη μόνο όταν μπήκε στην εντατική- την έπαιρναν οι «ηθοποιοί» της, τρομαγμένοι στο κινητό, να τη ρωτήσουν αν αποφάσισε να τους εγκαταλείψει. «Ξέρω πια τον πόνο τους, ξέρω το γέλιο τους. Η καλύτερη στιγμή μας δεν είναι σήμερα, που παρουσιάζουν τους κόπους τους ανοικτά σε κοινό, αλλά η πρώτη φορά που γελάσαμε μαζί», λέει συγκινημένη, προτού πλησιάσει και εμψυχώσει τον Αϊμού από την Περσία, τον Χόρχε που δηλώνει με έμφαση άπατρις, τον Γιούργι, τον Μήτσο, τον Σταύρο, και ζητήσει την άδειά μας για να κάνουν ένα τσιγάρο προτού ξεκινήσουν.



Ο Σταύρος, από τους μεγαλύτερους της παρέας των «ηθοποιών» Κορυδαλλού, έγκλειστος 3,5 χρόνια, με χαρούμενη όψη υγιούς ανθρώπου -του το λέμε και χαίρεται- μας περιέγραφε τις διαδικασίες των προβών σαν «φευγάλα» και «διακοπή στον περιορισμό και στην πειθαρχία», ένα σχολείο «για να μάθουμε να σταθούμε στα πόδια μας». Με τις απεργίες στα Εφετεία καθυστερεί η αποφυλάκισή του. Δεν έχει προσαρμοστεί στις συνθήκες εγκλεισμού: «Συνήθισα όσο μπορεί να συνηθίσει ένα καναρίνι σε ένα κλουβί», αναφέρει.

Ο Αντώνης, όσο έκανε το αγχολυτικό τσιγάρο του, μας περιέγραφε τις πρόβες ως διέξοδο: «Ξεφεύγαμε από την κλεισούρα και τα προβλήματά μας». Ο Χόρχε, που υποστηρίζει ότι «οι περισσότεροι από όσους είναι εδώ μέσα, είμαστε ουτοπιστές», ανακάλυψε ότι το να υποδύεσαι ένα ρόλο λειτουργεί καθαρτικά: «Αποστασιοποιείσαι από τον εαυτό σου». Να σημειώσουμε ότι κανένας δεν ερμηνεύει στην παράσταση τη δική του ιστορία.

Ο ένας από τους δύο Σπύρους χαρακτηρίζει αποπνικτική την παραμονή του στον Κορυδαλλό. Είναι έξι χρόνια κρατούμενος και δεν μπορεί να κινήσει διαδικασίες για να αποφυλακιστεί, διότι «δεν έχω λεφτά για δικηγόρο». Δεν χάνει όμως το κουράγιο του. Ελπίζει, όπως κι οι υπόλοιποι της άτυπης θεατρικής ομάδας, ότι η διέξοδος που βρήκε μέσω θεάτρου θα έχει συνέχεια. Κάτι που η σκηνοθέτιδά τους μας επιβεβαιώνει. «Το θέατρο πρέπει να είναι ακτιβισμός, να είσαι δίπλα στον συνάνθρωπο», πρεσβεύει. «Θα συνεχίσουμε. Η παράσταση στον Κορυδαλλό είναι το πιο σημαντικό πράγμα που έχω ζήσει». Δεν κρύβει ότι υπήρξαν πρόβες «δύσκολες», με σκαμπανεβάσματα διαθέσεων. «Αλλά οι κρατούμενοι ήταν κύριοι από την αρχή», τονίζει. Σήμερα; «Πλέον είναι συγγενείς μου, αδέλφια μου».

Φιλοδοξεί να δημιουργήσει με τη δική τους «μαγιά» μια πρότυπη ομάδα κρατουμένων, που να ετοιμάζει παραστάσεις ανοικτές στο κοινό, ώστε «να πάψει ο ρατσισμός κατά των οροθετικών». Βλέπει μπροστά της, μακροπρόθεσμα, ακόμα και τη δημιουργία θεατρικού εργαστηρίου Κορυδαλλού, που θα ετοιμάζει τα πάντα: σκηνικά, κοστούμια κ.ο.κ.

Το «Κ», που συνδύαζε το ντοκουμέντο με την ποίηση, ξεκίνησε δυναμικά με τους «ηθοποιούς» του να ξεστομίζουν, σαν πολυβόλα, μια λέξη ο καθένας: Κόσμος, Κεφάλι, Κενό, Κελί, Κουτί, Κτήριο, Κέντρο, Κύκλος, Καρδιά, Κομμάτια, Κραυγή, Κανόνας, Κτύπος, Κρότος, Κράτος, Κατάσταση, Κοινωνία, Κούραση, Κάβλα, Κλειδί, Κίνδυνος, Καταπίεση, Καταδίκη, Κλίση, Κρίση, Κ-ορυδαλλός.
Στις αληθινές ιστορίες που μας αφηγήθηκαν, άλλος σκότωσε γιατί τον είχε ήδη «σκοτώσει» κάποιος, άλλος προτίμησε να είναι φυλακή -ο λόγος που έκλεψε- γιατί δεν του πετάνε το πιάτο από όπου έφαγε, όπως έκανε η μάνα του μόλις έμαθε ότι είναι οροθετικός. Ο Χρήστος, στον οποίο ανήκει η συγκλονιστική ιστορία με τον Μυστήριο, ένα σκύλο-άνθρωπο, δεν ήθελε να μετάσχει στην παράσταση («Είμαι μεγάλος», λέει πειράζοντάς μας). Ηταν όμως διαρκώς παρών στις πρόβες, που γίνονταν στην ίδια αίθουσα του παλιού φυσιοθεραπευτηρίου, όπου χθες οι συγκρατούμενοί του, με μια ζωώδη ενέργεια και χαρά, ράπαραν, χόρευαν, γίνονταν δρώντα πρόσωπα, εκτεθειμένα άφοβα στα βλέμματά μας, υπερβαίνοντας την αρρώστια τους.

Η παράσταση, χειροποίητη, «φτωχή», χωρίς σκηνικά, χωρίς κοστούμια, βασισμένη στην ψυχική δύναμη και διάθεση των ερμηνευτών της, είχε στιγμές που ηλέκτριζαν την αίθουσα, όπως η σκηνή στην οποία ένας ένας, σαν άνθρωποι μηχανές, οι κρατούμενοι έδιναν τα στοιχεία τους στον έλεγχο του ονόματος και της ιδιότητάς τους. Απαντώντας, αποστομωτικοί, θαρραλέοι, αντί για όνομα: οροθετικός και αντί για επώνυμο: HIV.

Αν και το πρωτογενές βιωματικό υλικό της πρόζας ήταν αμείλικτο, διαρκώς ξεγλιστρούσε προς την ποίηση και το σουρεαλισμό. «Παίζοντας» με τις λέξεις «ιός» και «χρήστης», οι «πρωταγωνιστές» του Κορυδαλλού μίλησαν για το «κενό ιό» που μεταδίδεται («Mind the gap». «Don't mind the gap»), για την αρρώστια που ξεκινά από τη σιωπή, για το «χρήστη» όχι ουσιών, αλλά ανθρώπων.

Η παράσταση-γροθιά, στην οποία η Ειρήνη Ιωάννου υπαγόρευε τις σκηνικές οδηγίες, με το κείμενο στο χέρι, μάς αποχαιρέτησε με ένα τιτίβισμα. «Κορυδαλλός», φωνάξαν στη συνέχεια κοιτώντας μας στα μάτια. Καθώς η μια μεταλλική πόρτα έκλεινε εκκωφαντικά μετά την άλλη στην πλάτη μας, έως ότου πάρουμε την ταυτότητά μας από το φυλάκιο και το κινητό μας από μια αίθουσα «διακοσμημένη» έως ασφυξίας απ' τα πορτρέτα των Ηρώων του '21, στα αυτιά μας αντηχούσε ΑΚΟΜΑ μία λέξη, από αυτές που είχαν ξεστομίσει οι κρατούμενοι-ηθοποιοί. «Παλεύω»!

 

Δευτέρα 10 Φεβρουαρίου 2014

από την τελευταία μας επίσκεψη στις φυλακές

.


Την Τετάρτη που μας πέρασε πραγματοποιήθηκε από το ξεblogάρισμα επίσκεψη στις φυλακές. Στάλθηκαν επιλεγμένα ρούχα, παιχνίδια και είδη πρώτης ανάγκης που γέμισαν 4 αυτοκίνητα εθελοντών. Ο βασικός λόγος όμως της επίσκεψης ήταν το να προτείνουμε στην διοίκηση των φυλακών 5 δράσεις για την απασχόληση και την ψυχαγωγία των γυναικών. Οι δράσεις αφορούσαν την ψυχολογική υποστήριξη των μητέρων, την δημιουργική απασχόληση των παιδιών 2-4 ετών, το θεατρικό παιχνίδι, την εκμάθηση παρασκευής σαπουνιών και μια παράσταση - συναυλία. Όλα αυτά παίρνουν τον δρόμο τους.. Ήδη τρέχει στις φυλακές πρόγραμμα θεάτρου και μόλις εγκρίθηκε και πρόγραμμα κατασκευής κοσμημάτων με την υποστήριξη μας.

Τέλος στην επίσκεψη ενημερωθήκαμε ότι βασική έλλειψη στις φυλακές αυτή την στιγμή είναι οι τηλεοράσεις και τα θερμαντικά σώματα. Όσοι μπορούν να βοηθήσουν ας στείλουν μήνυμα στο xeblogarisma@gmail.com .

Ευχαριστούμε όσους συμμετείχαν στην τελευταία μας προσπάθεια.
.

Δευτέρα 3 Φεβρουαρίου 2014

Θεατρική παράσταση στις φυλακές του Κορυδαλλού

.


Θεατρική παράσταση στις φυλακές του Κορυδαλλού
                              
Τίτλος έργου:  -Κ-

To «Τεχνοδρομώ» , είναι ένας οργανισμός μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα, που δημιουργήθηκε με σκοπό την επαφή μας με αποκλεισμένες κοινωνικά ομάδες μέσω  της τέχνης του θεάτρου και κατ’ επέκταση όλων των τεχνών που εμπλέκονται σ’ αυτό (χορός, μουσική, εικαστικά κλπ).

 Στο πλαίσιο αυτό, τον Ιούνιο του 2012, στο Νοσοκομείο Άγιος Παύλος των φυλακών του Κορυδαλλού, στην πτέρυγα των οροθετικών, δημιουργείται μια θεατρική ομάδα, αρχικά από τον Γιάννη Νικολόπουλο που λίγο αργότερα με τη σύμπραξη της  Άννας Χατζηχρήστου που αναλαμβάνει την διδασκαλία και εκπαίδευση των συμμετεχόντων, περνάει στο επόμενο στάδιο, αυτό μιας παράστασης από τους ίδιους τους φυλακισμένους, εντός φυλακής.

  Η  αρχική σκέψη μιας παράστασης που θα βασίζεται στους ιδιους τους κρατούμενους και τα βιώματά τους, φαίνεται εφικτή και τον Μάϊο του 2013,
γίνεται πράξη με την συμμετοχή του Τσιμάρα Τζανάτου, που αναλαμβάνει τη συγγραφή ενός έργου που τον Αύγουστο του 2013, παίρνει την τελική του μορφή.


 Στις 13 Φεβρουαρίου 2014, έξη μήνες μετά, το αρχικό εγχείρημα γίνεται χειρονομία και πράξη: η παράσταση του Κ στις φυλακές Κορυδαλλού.

Τι είναι το: Κ

-Κ-
Όπως  Κ.ορυδαλλός
Όπως  Κ.όσμος

Το Κ ξεκίνησε σαν μια χειρονομία αποδαιμονοποίησης της οροθετικότητας.
Μέσα από την  ομάδα των  κρατουμένων του Κορυδαλλού, που η οροθετικότητά τους, τους απέκοπτε από το σύνολο των άλλων κρατουμένων της φυλακής.
Με στόχο να αφαιρέσει αυτόν τον επί πλέον στιγματισμό τους, όντας βεβαρυμμένοι από τον  στιγματισμό που φέρουν ως φυλακισμένοι.
Το ζητούμενο ήταν να αποφορτιστεί η “πραγματικότητα”, από τις φοβίες που την επικαλύπτουν.
Μέσω ενός έργου-θεατρικού εγχειρήματος, που θα συμπύκνωνε προσωπικές ιστορίες, για να φανερώσει τα κοινά τους στοιχεία.
Αλλά, η οροθετικότητα  ήταν η επίφαση.
Η επίφαση σε μια σειρά αυθαίρετων κατηγοριοποιήσεων των ανθρώπων αυτών, που τους κατέτασσε στο σκοτεινό κομμάτι της κοινωνίας.
Ποινικοί κρατούμενοι, χρήστες ουσιών  στο μεγαλύτερο ποσοστό, επιβαρυμένοι πολλαπλά σωματικά και ψυχικά, με την οροθετικότητα να έρχεται να επισφραγίσει -ως αίολο επιχείρημα- την περιθωριοποίηση τους.
Στην ουσία, ό,τι ακριβώς συμβαίνει εκτός Κ.ορυδαλλού.  Στον Κ.όσμο.            Αφού φυλακή, είναι μια κοινωνία εν πυκνώσει.      
Φυλακισμένος, ο άνθρωπος γυμνός από κοινωνικά ενδύματα.
Σκέτος ο πυρήνας του.
Ό,τι διακοσμητικό φέρει η ζωή- έχει αφαιρεθεί.
Αν  θέλαμε να μιλήσουμε για τον Κ.ορυδαλλό λοιπόν, θα έπρεπε να μιλήσουμε για τον Κ.όσμο.
Και τον άνθρωπο.
Να γίνει κατανοητός ο άνθρωπος- από τον Κ.όσμο.
Αν ο προορισμός της Επιστήμης λ.χ. είναι να κατανοήσει ο άνθρωπος τον Κόσμο, ο προορισμός της Τέχνης είναι να κατανοήσει ο Κόσμος τον άνθρωπο.

Το -Κ- προήλθε από το πρωτογενές κοινό συστατικό: το Κενό.
Μέσα μας.
Για να γίνει όλα τα Κ.
Του Κόσμου.

Στοιχεία παράστασης:
Κείμενο: Τσιμάρας Τζανάτος
Διδασκαλία-Σκηνοθεσία: Άννας Χατζηχρήστου
Συντονισμός: Γιάννης Νικολόπουλος

Επιμέλεια κίνησης Γιάννη Μάντση,
Μουσική επιμέλεια Δημήτρη  Ιατρόπουλου
Επιμέλεια φωτισμών  Κώστα Παπαναστασάτου
Βοηθός σκηνοθέτη Ειρήνη Ιωάννου.
                                                                                                   
Υπεύθυνος επικοινωνίας,
            Για το Τεχνοδρομώ,
Γιάννης Νικολόπουλος
.