Συνάντηση

Το Σάββατο 31/5 από τις 6 - 7.30 το απόγευμα, συναντιόμαστε στην αποθήκη του ξεblogαρίσματος για να μαζέψουμε πράγματα για τις φυλακές και να συζητήσουμε από κοντά για τις ανάγκες που υπάρχουν. Ταυτόχρονα θα λειτουργεί ένα μικρό μπαζάρ βιβλίων και χειροποίητων τροφίμων. Η διεύθυνση είναι Σταυροπούλου 41 στην πλ. Αμερικής. Σας περιμένουμε !

Ένα βιβλίο... για ένα ταξίδι...

.

(Αναδημοσίευση από http://enfo.gr/ar2551)

Υπάρχουν άνθρωποι που διανύουν χιλιάδες χιλιόμετρα χρησιμοποιώντας ποικίλα μέσα μεταφοράς... Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν μεταφερθεί σε αναρίθμητα μέρη μέσα από τις σελίδες ενός βιβλίου...

Είμαι ένας τυχερός άνθρωπος που έχω καταφέρει να βιώσω και τους 2 τρόπους ταξιδιού...
Θυμάμαι από μικρός να "καταβροχθίζω" τις σελίδες βιβλίων του Jack London και να μεταμορφώνομαι σε λαθρέμπορο στον κόλπο του Σαν Φρανσίσκο...
Μεγαλώνοντας τα βιβλία του Jack Kerouack και οι αναζητήσεις του αγαπημένου μου Βυκowski συνόδεψαν ατέλειωτες ολονυχτίες, με γεμάτα, από αποτσίγαρα, τασάκια, από Prince και Four Roses άδεια ποτήρια....
Η μουσική αποτελούσε πιστό (και αδιαμαρτύρητο) σύντροφο της ανακάλυψης του Gabriel Garcia Marquez και του Luis Sepulveda...
Από το Παγκράτι στο Παρίσι, μετά Τορίνο, Bologna, αλλά και Λονδίνο, Μόναχο, Ρότερνταμ, Χονγκ Κονγκ και Guangzhou στην απέραντη Κίνα...
Κάθε βιβλίο με παρακινούσε σε νέο ταξίδι, κάθε νέος προορισμός με ωθούσε να ανακαλύψω νέους συγγραφείς, μου έδινε πνοή, ζωή...

Για αυτό το συναίσθημα σας γράφω...

Πριν λίγες ημέρες δέχτηκα ένα email από μία κοινωνική λειτουργό στο κέντρο κράτησης της Αμυγδαλέζας... Ζητούσε ξενόγλωσσα βιβλία για τους ανθρώπους που βρίσκονται εκεί έγκλειστοι...
Για ανθρώπους που διάνυσαν χιλιάδες χιλιόμετρα σε απίστευτες αντιξοότητες που κανένα βιβλίο δεν μπορεί να περιγράψει...
Βιβλία που μπορούν να δώσουν μία ανάσα σε ανθρώπους πίσω από κάγκελα, πίσω από σιδεριές ...

Γι' αυτό σας ζητώ αν έχετε ένα ξενόγλωσσο βιβλίο στην αγγλική ή στην γαλλική που σας περισσεύει να το προσφέρετε...
Σε ανθρώπους που το ταξίδι των ονείρων τους έχει διακοπεί ...

Ένα βιβλίο... για ένα ταξίδι...

......  ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ με το xeblogarisma@gmail.com .........
.

Η παράσταση Post Amlet στις γυναικείες φυλακές Ελαιώνα

.

14 Μαϊου 2014 To έργο « Post Hamlet»

από τις Ομάδες θεάτρου Minus (two) και PocketFlat στις γυναικείες φυλακές Θηβών.

Κείμενα από τον «Αμλετ» του Ουίλλιαμ Σαιξπηρ , το σονέτο 92 του ιδίου, και την «Δύσθυμη Αναγέννηση» του Γιώργου Χειμωνά,

σε Δραματουργική Σύνθεση και Σκηνοθεσία Στέλλας Μαρή Το έργο αυτό δημιουργήθηκε από την ανάγκη μας να αντιδράσουμε και να αρθρώσουμε λόγο μέσα στην εποχή της κρίσης στη χώρα μας. Πιστεύοντας βαθιά, πώς η κρίση αυτή έχει υπερβεί πια τα όρια αυτού που ονομάζεται οικονομική κρίση, αλλά αφορά πια κρίση συνειδήσεων, βουτήξαμε στο κλασσικό έργο του «Αμλετ», για να μιλήσουμε με τον δικό μας τρόπο για την έκπτωση του πολιτισμού μας και για τη μάχη του καθενός από εμάς με ο,τι ο καθένας εννοεί ως αδικία, διαφθορά εξουσίας, υπαρξιακές συγκρούσεις και αναζητήσεις….Στον προβληματισμό αυτό έρχονται κάποια αποσπάσματα από το έργο του Χειμωνά να μας συναντήσουν. Η σκηνοθετική γλώσσα λιτή αλλά προκλητική, καθώς τολμά να φέρει 5 Άμλετ επί σκηνής, και μάλιστα γυναίκες, οι οποίες μεταπηδούν σε άλλους χαρακτήρες του έργου (Οφηλία κλπ) όταν φανερώνουν άλλη μπλούζα τους με άλλο όνομα γραμμένο σε αυτή, και τη φωτίζουν με το φακό που κρατούν αδιαλείπτως. Η γυναικεία παρουσία για τον χαρακτήρα του Άμλετ, (αλλά και για την συντριπτική παρουσία της ξεχωριστής ομάδας των ατόμων της έναρξης και του φινάλε) προτάθηκε και αποφασίστηκε αρχικά απαντώντας με διάθεση αστεϊσμού στην πρακτική της εποχής του Σαίξπηρ, όπου όλοι οι ρόλοι παίζονταν από άντρες!.... Να σημειώσουμε για την ιστορία του πράγματος, ότι η ερευνητικής καταρχάς φύσης δουλειά αυτή, ξεκίνησε πριν από δύο χρόνια, αρχικά με τον τίτλο «Ο Άμλετ Αυτοκτόνησε» ως Θέατρο Δρόμου. Μετά από μια επιτυχημένη πορεία 32 παραστάσεων, αποφασίσαμε να το εξελίξουμε κι άλλο και οδηγηθήκαμε στις διάφορες εκδοχές του Post Hamlet, το οποίο παίχτηκε στο «Ιδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης» (Ιούνιος 2013), στο «Βρυσάκι» (Σεπτέμβρης2013), στο «Θέατρο Πυξίδα» στου Ψυρρή ( Οκτώβριος 2013), όπου αποφασίσαμε , ότι είχε γίνει επιτυχώς η πορεία του έργου, και άρα θελήσαμε να πέσει η αυλαία… Και θελήσαμε να την σηκώσουμε ξανά, γιατί αισθανθήκαμε, ότι το να δώσουμε το παρόν σε ένα χώρο , όπου τα άτομα, που μένουν εδώ, αναγκαστικά καλούνται να έρχονται σε καθημερινή αναμέτρηση με τον εαυτό τους, μας αφορά, μας εμπνέει, και τολμούμε να πούμε , ότι το θεωρούμε υποχρέωσή μας, καθώς έχουμε επανειλημμένα δηλώσει, ότι η αφύπνιση συνείδησης και η άρθρωση λόγου, είναι το μόνο ουσιαστικό κάλεσμα στο οποίο μπορεί να ωθεί ο καλλιτέχνης.

Μετά την παράσταση θα ακολουθήσει συναυλία με τον Νίκο Γεώργα.
Ευχαριστούμε θερμά Στέλλα Μαρή Για τη Minus (two)  

=========================================================================== ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ

Αποσπάσματα κειμένων από τον Αμλετ του Ου. Σαιξπηρ και τη Δύσθυμη Αναγέννηση του Γιώργου Χειμωνά Δραματουργική Σύνθεση και Σκηνοθεσία: Στέλλα Μαρή Παίζουν οι ηθοποιοί (με αλφαβητική σειρά): Γεωργία Αχιλλεοπούλου, Σπύρος Γεώργας,  Τονια Γιαννούλα, Αλίκη Κανέλη, Γεωργία Κατσανού, Χαρά Κονταξάκη, Στέλλα Μαρή, Αγγελική Μπίνη, Χριστίνα Πανταζή, Δημήτρης Σπυρόπουλος

Στον χειρισμό της μουσικής : Δημήτρης Σπυρόπουλος Μουσική Επιμέλεια: Στέλλα Μαρή

.

Ευχαριστήρια για την αποστολή ειδών 1ης ανάγκης στις γυναικείες φυλακές Ελαιώνα

.

Αυτές είναι οι επιστολές που λάβαμε από τις γυναικείες φυλακές Ελαιώνα Θήβας για την αποστολή ειδών 1ης ανάγκης για τα μωρά και τις άπορες φυλακισμένες. Όλα αυτά που παραδόθηκαν είναι προσφορές ανθρώπων που στηρίζουν την προσπάθειά μας και τους ευχαριστούμε πολύ. Το ξεblogάρισμα θέτει σαν επόμενο στόχο του την αγορά και τοποθέτηση προστατευτικού τάπητα στην παιδική χαρά που έχουμε δημιουργήσει και την αγορά προτζέκτορα για την αίθουσα εκδηλώσεων.  

___________________________________   

                 ΕΛΛΗΝΙΚΗ   ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ                                  

         ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ  ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ                                           Ελεώνας: 14-03-2014

               ΔΙΑΦΑΝΕΙΑΣ ΚΑΙ                                                     Αριθμ. Πρωτ.: 84

       ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ                                   

  ΚΑΤΑΣΤΗΜΑ ΚΡΑΤΗΣΗΣ ΓΥΝΑΙΚΩΝ

              ΕΛΕΩΝΑ ΘΗΒΑΣ

Τ.Δ/νση: Ελεώνας Θήβας                                                         ΠΡΟΣ   Τ.Κ  : 32 200                                                                       ΞΕBLOGAΡΙΣΜΑ
Τ.Θ. 126                                                                        Πληροφ.: Ν. Μουσχή                                                                                          

                                                                                                 

                                       ΑΠΟΔΕΙΞΗ  ΠΑΡΑΛΑΒΗΣ  ΕΙΔΩΝ

          Η Κοινωνική Υπηρεσία του Καταστήματός μας, παρέλαβε από προσφορά σας στις 05-02-2014 τα παρακάτω είδη:.  χαρτί υγείας 64 ρολά , σαμπουάν 23 τεμάχια, σαμπουάν παιδικά 17 τεμάχια, αφρόλουτρο 17 τεμάχια, αφρόλουτρο παιδικά, οδοντόβουρτσες 17 τεμάχια, οδοντόκρεμες 11 τεμάχια, σαπούνια 49 τεμάχια, μωρομάντηλα 50 τεμάχια, βρεφικές πάνες 16 πατέτα των 10 τεμαχίων και 60 πακέτα των 46 τεμαχίων,  βαμβάκι 3 τεμάχια, υγροσάπουνο 2 τεμάχια, σερβιέτες 29 τεμάχια, σκόνη 9 κουτιά μεγάλα, σκόνη 1 σακούλα μεγάλη, οδοντόβουρτσες παιδικές 8 τεμάχια, μπατονέτες 7 τεμάχια, πετσέτες  7 τεμάχια, σεντόνια 2 τεμάχια, παντόφλες 7 τεμάχια, χλωρίνη 2 τεμάχια, μπλούζες 60 τεμάχια, παντελόνια 27 τεμάχια, νυχτικά 3 τεμάχια, φόρμες 8 τεμάχια, πουκάμισα 4 τεμάχια, πιζάμες 4 τεμάχια, εσώρουχα 30 τεμάχια, σουτιέν 16 τεμάχια, ζακέτα 7 τεμάχια, παιχνίδια 1 σακούλα μεγάλη, μπιμπερό 12 τεμάχια, παιχνίδια 1 κούτα, ρούχα παιδικά 1 σακούλα μεγάλη.

    Μας τιμά ιδιαίτερα και μας συγκινεί το γεγονός της σημαντικής και συνεχιζόμενης όλα αυτά τα χρόνια  προσφοράς σας και επιθυμούμε να σας  ευχαριστήσουμε θερμότατα για την πρωτοβουλία και  τις  ενέργειές σας αλλά και να σας μεταφέρουμε τα συναισθήματα ενθουσιασμού και συμπαράσταση που νιώθουν οι έγκλειστες γυναίκες  από  τη δράση σας.

                                                                                         Η  Κοινωνική Λειτουργός

                                                                                              Νίκη Μουσχή

____________________________________________

  

 ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ                                     
                   ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ          ΔΙΑΦΑΝΕΙΑΣ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ                     Ελεώνας :  16 /04/2014           
          ΚΑΤΑΣΤΗΜΑ ΚΡΑΤΗΣΗΣ ΓΥΝΑΙΚΩΝ                                 Αριθ. Πρωτ:   108                                                                  ΕΛΕΩΝΑ ΘΗΒΑΣ

Τ.Δ/νση: Ελεώνας ΘήβαςΤ.Κ  : 32 200  Τ.Θ. 126                                                                                             ΠΡΟΣ
Πληροφ.:Ν.ΜΟΥΣΧΗ                                                                                   την Ομάδα    xeblogarisma.blogspot.com        
                                                                                                                                                                     ΘΕΜΑ:        Απόδειξη Παραλαβής – Ευχαριστήριο

Η Κοινωνική Λειτουργός του Καταστήματός μας Νικολίτσα Μουσχή παρέλαβε την Κυριακή  06 Απριλίου 2014  από  μέλη της Ομάδας  xeblogarisma   73 τηλεκάρτες.

Θα θέλαμε να σας εκφράσουμε  τις θερμότατες ευχαριστίες εκ μέρους της υπηρεσίας μας  για την πολύ ευγενική σας προσφορά  και την μακροχρόνια, αδιάλειπτη βοήθειά σας στις άπορες έγκλειστες γυναίκες του Καταστήματός μας και τα φιλοξενούμενα παιδιά .

Η συνολική  και μακροχρόνια προσφορά σας βοηθά ανεκτίμητα στην φροντίδα των απόρων γυναικών, την αξιοπρεπή διαβίωση τους  στο χώρο εγκλεισμού και την ταχύτερη επάνοδό τους στη κοινωνία μας.

Επιθυμούμε επίσης  να σας  μεταφέρουμε  τα  συναισθήματα χαράς και ευγνωμοσύνης   των κρατούμενών μας και όλου του προσωπικού.

                                                                                             Με ιδιαίτερη εκτίμηση

                                                                   Η Κοινωνική Λειτουργός

                                                                                             Νικολίτσα Μουσχή

                         

                                                                                               

                                                                              

«Ασύλληπτο έγκλημα» το λουκέτο στο 18 ANΩ

.

«Ασύλληπτο έγκλημα» το λουκέτο στο 18 ANΩ 

Οι γυναίκες που μεγαλώνουν τα παιδιά τους χάρη στο δημόσιο πρόγραμμα απεξάρτησης διηγούνται την ιστορία της ζωής τους στην «Εφ.Συν.» και προειδοποιούν για τις επιπτώσεις από το κλείσιμο του ΨΝΑ.

«Οταν σκέφτομαι την προοπτική να κλείσει το 18 ΑΝΩ, θυμάμαι εμένα στον συμβουλευτικό σταθμό της Αριστείδου. Οι δύο συμβουλευτικοί σταθμοί του 18 ΑΝΩ στην Αριστείδου και στην Ασκληπιού είναι καθημερινά γεμάτοι από παιδιά που θέλουν να ζήσουν. Τι θα πουν σε όλους αυτούς; “Συγγνώμη, δεν μπορείτε να ζήσετε. Το κλείνουμε”. Δεν μπορώ να το φέρω στο μυαλό μου ούτε καν σαν εικόνα…»  

Το προαναγγελθέν λουκέτο στο Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Αττικής στο Δαφνί, που έχει προγραμματιστεί για το 2015, πυκνώνει τις ανησυχίες για το τι θα συμβεί με το 18 ΑΝΩ, το μεγαλύτερο δημόσιο πρόγραμμα απεξάρτησης του ΕΣΥ, που ανήκει διοικητικά στο ΨΝΑ. Υστερα από τέσσερις δεκαετίες λειτουργίας με τη σημερινή του φιλοσοφία, το 18 ΑΝΩ, που ξεκίνησε σαν ένα περίπτερο μέσα στο Δαφνί και έχει σήμερα 33 δομές σε όλη την Αττική, εκπέμπει σήμα κινδύνου, καθώς η λειτουργική κατάρρευση είναι προ των πυλών και το μέλλον του πιο αβέβαιο από ποτέ… 

Μειωμένος προϋπολογισμός για λειτουργικά έξοδα και τοξικολογικές εξετάσεις σχεδόν στο ένα τέταρτο, περικοπές στην τροφοδοσία, ελλείψεις προσωπικού, με τελευταίο χτύπημα τη διαθεσιμότητα στους εκπαιδευμένους οδηγούς, μπλοκάροντας έτσι -εκτός από τη σίτιση και την περίθαλψη των θεραπευόμενων σε εξωτερικές δομές- ακόμα και τις ψυχο-εκπαιδευτικές δραστηριότητες και την επικοινωνία τους με τον έξω κόσμο. 

Εν κρυπτώ 

Τον φόβο για κλείσιμο ή οριακή υποβάθμιση του 18 ΑΝΩ ενισχύει η πρόσφατη απόφαση του υπουργείου Υγείας να παρακάμψει τον διευθυντή της μονάδας, Αλ. Κυρούση, τοποθετώντας ως εκπρόσωπο του 18 ΑΝΩ στην Εθνική Επιτροπή Σχεδιασμού και Συντονισμού για τα Ναρκωτικά απευθείας τον διευθυντή του ΨΝΑ, Π. Θεοδωράκη, απόφαση που, όπως καταγγέλλουν οι εργαζόμενοι, πάρθηκε εν κρυπτώ και χωρίς ενημέρωση. 

Μέσα στις γιορτές του Πάσχα, κι ενώ οι θεραπευόμενες του ξενώνα του 18 ΑΝΩ για μητέρες με παιδιά δεν ήξεραν αν και για πόσο θα έχουν γάλα για τα μωρά, καθώς οι διαθεσιμότητες των οδηγών όξυναν τα προβλήματα, συναντηθήκαμε με τις γυναίκες του προγράμματος. Δεκάδες γυναίκες διαφορετικών ηλικιών, που είτε ολοκληρώνουν τα προγράμματα απεξάρτησης είτε συνεχίζουν στα τμήματα κοινωνικής επανένταξης, τα μοναδικά στην Ελλάδα μόνο για γυναίκες. 

Κάποιες ήρθαν στη συζήτηση με τα μωρά τους -στο καροτσάκι ή στην αγκαλιά, να μπουσουλάνε ή να κάνουν τα πρώτα τους βήματα. Η μικρή αίθουσα σε εξωτερική δομή του 18 ΑΝΩ στο Γκύζη γέμισε από παιδικά γέλια, φωνές, μπιμπερό. Τα μωρά πηγαινοέρχονταν από τη μια αγκαλιά στην άλλη, νιώθοντας ασφάλεια. «Τα παιδιά αυτά είναι τα πιο κοινωνικά, μοιράζονται τα πάντα, γιατί γνωρίζουν τη λειτουργία της ομάδας», εξηγεί η ψυχίατρος Κατερίνα Μάτσα, επί δεκαετίες επιστημονική υπεύθυνη του 18 ΑΝΩ και ακούραστη ψυχή του. 

Μας εξηγεί τις πολλαπλές ωφέλειες των προγραμμάτων απεξάρτησης για γυναίκες, προγραμμάτων «ευαίσθητων στο φύλο» –gender sensitive, σύμφωνα με την αγγλική ορολογία. «Η θέση του 18 ΑΝΩ είναι ότι δεν υπάρχει αντρική και γυναικεία τοξικομανία. Ομως υπάρχουν ιδιαιτερότητες που έχουν να κάνουν με τη θέση της γυναίκας στην κοινωνία. Υπάρχουν προκαταλήψεις εναντίον της, κοινωνικά στερεότυπα που την παγιδεύουν. Τα εσωτερικεύει και η ίδια και τα πιστεύει, ότι φταίει για όλα, επειδή είναι γυναίκα, έχει μικρότερη αξία από τον άντρα… Ολα αυτά τα παίρνει κανείς υπόψη και στην απεξάρτηση». 

Κρυφή πληγή 

Η τοξικομανία των γυναικών παραμένει σε μεγάλο βαθμό κρυμμένη. Μόλις μία γυναίκα αναζητά βοήθεια ανά πέντε άντρες. Ακόμα πιο δύσκολα αν είναι μητέρα. «Βιβλιογραφικά είναι αποδεδειγμένο ότι αν η μητέρα πάρει το παιδί μαζί της στο πρόγραμμα, το παιδί έχει την ψυχολογική βοήθεια που χρειάζεται και μπορεί να έχει μια καταπληκτική εξέλιξη. Οχι μόνο δεν κινδυνεύει να στραφεί στις ουσίες, όπως θα γινόταν αν το είχε μαζί της στις πιάτσες, αλλά επιπλέον έχει αποδειχθεί ότι αυτά τα παιδιά διακρίνονται, έχουν επιδόσεις, γίνονται σπουδαίοι άνθρωποι. Γι’ αυτό υπάρχει ένα κίνημα στην Ευρώπη να γίνουν προγράμματα απεξάρτησης που τα παιδιά να είναι μαζί με τις μητέρες. Να μην τις αποχωρίζονται. Είναι θεραπεία για τη μητέρα και η καλύτερη πρόληψη για το παιδί», λέει η κ. Μάτσα. 

Το πρώτο που σου κάνει εντύπωση στις γυναίκες του 18 ΑΝΩ, μητέρες και μη, εκτός από το ευθύ και περήφανο βλέμμα τους και τη διαύγεια του λόγου τους, είναι το πόσο όμορφες είναι. Ολες τους, και όχι μόνο εκείνες που είναι αντικειμενικά εντυπωσιακές, εκπέμπουν μια εσωτερική ομορφιά και την ψυχική δύναμη ανθρώπων που αγωνίζονται ατομικά και συλλογικά να αλλάξουν τον εαυτό τους και τον κόσμο. Μίλησαν για την εμπειρία τους στο 18 ΑΝΩ, το ανεξίτηλο χνάρι που άφησε στη ζωή τους, τα «άλλα κορίτσια που τις περιμένουμε να έλθουν κι αυτές» και το «ασύλληπτο έγκλημα, αν το κλείσουν». 

Η Τζαννέτα είναι 50 ετών και έμαθε το 18 ΑΝΩ στη φυλακή, έπειτα από αποτυχημένες προσπάθειες απεξάρτησης στα προγράμματα υποκατάστασης του ΟΚΑΝΑ. Η Ευτυχία μένει στον ξενώνα για τις μητέρες, και ας μην έχει παιδί. Το θεωρεί δώρο, κάνοντας αναδρομή στη δική της παιδική ηλικία, στο ποιες ελλείψεις την έσπρωξαν στις ουσίες. «Εξάλλου, όταν σε αγκαλιάζει ένα μωρό, τα ξεχνάς όλα». Η Ελπίδα μπήκε στο πρόγραμμα τρεισήμισι μηνών έγκυος. Τώρα έχει ένα υπέροχο κοριτσάκι. Ολες οι γυναίκες έχουν βιώσει τις περικοπές, έχουν δει το ψυγείο του ξενώνα άδειο, έχουν δει όμως και το «νοιάξιμο του προσωπικού να μη μας λείψει τίποτα». 

Οι λέξεις «αγάπη», «φροντίδα», «ζεστασιά» επανέρχονται στον λόγο τους. Χάρη σε αυτό το συνεχές νοιάξιμο έμειναν στο πρόγραμμα κοπέλες σαν τη Φαίη, που τους πρώτους τρεις μήνες «δυσκολευόμουν τόσο να μιλήσω σε άνθρωπο, που κρυβόμουν κάτω από το τραπέζι και μίλαγα μόνο στον σκύλο Μέρλιν». Τώρα η Φαίη ολοκληρώνει την επανένταξη και ψάχνει για δουλειά. 
Δεν είναι εύκολο για καμία, όμως -όπως λέει η Ευγενία- «η μεγάλη φιλοσοφία του 18 ΑΝΩ είναι να αντέχεις να ζεις την πραγματικότητά σου… Και μαζί μ’ αυτό είναι και το όραμα ότι υπάρχει ζωή, ότι μπορείς να αλλάξεις την κοινωνία. Δεν το βλέπεις αυτό όταν πίνεις». 

Κοντρά στα στερεότυπα 

Οι μητέρες του 18 ΑΝΩ διαψεύδουν τα στερεότυπα που στιγματίζουν τις γυναίκες τοξικομανείς, ακριβώς επειδή έχουν υποφέρει από αυτά. Πολλές έφτασαν στα προγράμματα του 18 ΑΝΩ στο μαιευτήριο. Αλλες οδηγήθηκαν εκεί, όντας ήδη μητέρες. Για την καθεμία ήταν διαφορετικά. Ολες, όμως, ενώ έχουν δεθεί με τα παιδιά τους, που κι αυτά έχουν ευνοηθεί από το ψυχοπαιδαγωγικό πλαίσιο του προγράμματος, ταυτόχρονα δεν περιορίζονται στον ρόλο της «καλής μανούλας». 

Η Ολγα, που ο γιος της της «έδωσε δυο φορές ζωή, μια όταν έγινα μητέρα και μια επειδή εξαιτίας του ήρθα στο πρόγραμμα και κατάλαβα ότι γίνεται και καθαρή», η Σοφία που μπήκε στο πρόγραμμα με μόνο σκοπό να πάρει το παιδί, αλλά κατάλαβε ότι στην πραγματικότητα το χρειάζεται η ίδια. Η Μαίρη, παντρεμένη και μητέρα τριών παιδιών που τα έχει μαζί της στον ξενώνα, η Αλεξία που ήρθε από την επαρχία, χωρίς να ξέρει καν πόσο μηνών έγκυος είναι και σε ένα μήνα γέννησε… Ιστορίες με ευτυχή έκβαση, που όμως συνεχίζονται ως ένας διαρκής αγώνας, όχι μόνο με την εξάρτηση, αλλά και με τον κοινωνικό ρατσισμό. 

«Πάλι εδώ εσύ; Δεν σου είπα να κάνεις στείρωση;». Αυτά τα λόγια άκουσε τοξικοεξαρτημένη που πήγε να γεννήσει σε δημόσιο νοσοκομείο, όπως τα μεταφέρει συνθεραπευόμενή της. «Και της φάνηκε φυσιολογικό. Πολλές θεωρούν λογικό ότι θα τους το πάρουν το παιδί, επειδή είναι εξαρτημένες. Δεν ξέρουν καν ότι υπάρχει αυτό το πρόγραμμα, ότι μπορούν να γίνουν καλά. Είναι πολλά άλλα κορίτσια εκεί έξω που τα περιμένουμε». 

Για το τέλος συγκρατώ τα λόγια της Γεωργίας που, έπειτα από 18 χρόνια στη χρήση και δύο χρόνια καθαρή, ολοκληρώνει την κοινωνική επανένταξη και έχει ήδη νοικιάσει το δικό της σπίτι: «Οταν σκέφτομαι την προοπτική να κλείσει το 18 ΑΝΩ, θυμάμαι εμένα στον συμβουλευτικό σταθμό της Αριστείδου. Οι δύο συμβουλευτικοί σταθμοί του 18 ΑΝΩ στην Αριστείδου και στην Ασκληπιού είναι καθημερινά γεμάτοι από παιδιά που θέλουν να ζήσουν. Τι θα πουν σε όλους αυτούς; “Συγγνώμη, δεν μπορείτε να ζήσετε. Το κλείνουμε”. Δεν μπορώ να το φέρω στο μυαλό μου ούτε καν σαν εικόνα»…

Της Αφροδίτης Τζιαντζή..  http://www.efsyn.gr/?p=192495
.