Τετάρτη 21 Απριλίου 2010

ελλαδα 1947-1950

.

(πριν απο 2-3 μερες μου ηρθε ενα διαφημιστικο μειλ με μια φωτογραφια απο τις ακολουθες.
ταραχτηκα και ειπα να ψαξω να βρω υλικο για την περιοδο εκεινη οπου στην αθηνα υπηρχε θλιψη, φτωχεια, απαισιοδοξια και εθνικος διχασμος. βρηκα λοιπον την παρακατω αναρτηση. την μεταφερω αυτουσια. πηγη : balabalabambaluna.blogspot.com)



ΟΙ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΒΡΕΦΟΚΟΜΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ, 1947-1950, ΤΗΣ ΒΟΥΛΑΣ ΠΑΠΑΙΩΑΝΝΟΥ.

ΕΛΛΑΔΑ 1947-1950. ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΤΕ, ΚΑΤΑ ΠΩΣ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ, ΥΠΗΡΞΑΝ ΠΟΛΥ ΔΥΣΚΟΛΑ ΚΑΙ ΗΣΑΝ ΠΟΛΛΕΣ ΟΙ ΕΛΛΗΝΙΔΕΣ ΜΗΤΕΡΕΣ ΠΟΥ ΑΝΑΓΚΑΖΟΝΤΑΝ ΝΑ ΑΦΗΣΟΥΝ ΤΑ ΝΕΟΓΕΝΝΗΤΑ ΜΩΡΑΚΙΑ ΤΟΥΣ ΟΠΟΥ ΒΡΕΙ. ΕΝΑ ΙΔΡΥΜΑ ΣΤΟ ΟΠΟΙΟ ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΕΣ ΜΑΝΕΣ ΚΑΤΕΦΕΥΓΑΝ ΗΤΑΝ ΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΒΡΕΦΟΚΟΜΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ.

ΣΤΟ ΒΡΕΦΟΚΟΜΕΙΟ, ΕΚΕΙ ΣΤΗΝ ΟΔΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ, ΣΤΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΟΠΩΣ ΚΑΤΕΒΑΙΝΟΥΜΕ, ΜΙΑΝ ΙΔΕΑ ΜΟΝΟ ΠΡΙΝ ΤΗ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΤΕΧΝΟΠΟΛΗ, ΣΤΟ ΓΚΑΖΙ, "ΠΕΡΙΦΗΜΗ" ΥΠΗΡΞΕ Η ΛΕΓΟΜΕΝΗ "ΒΡΕΦΟΔΟΧΟΣ" ΣΤΟ ΠΡΟΑΥΛΙΟ ΤΟΥ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ, ΚΑΤΙ ΣΑΝ ΣΥΡΤΑΡΙ-ΚΟΥΤΙ-ΚΡΕΒΑΤΑΚΙ, ΣΤΟ ΟΠΟΙΟ ΟΙ ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΕΣ ΜΑΝΕΣ, ΚΡΥΦΑ, "ΝΤΡΟΠΙΑΣΜΕΝΑ" ΚΑΙ ΦΟΒΙΣΜΕΝΑ, ΕΓΚΑΤΕΛΕΙΠΑΝ ΤΑ ΝΕΟΓΕΝΝΗΤΑ ΜΩΡΑΚΙΑ ΤΟΥΣ. ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ ΣΤ'ΑΛΗΘΕΙΑ ΣΗΜΕΙΟ. "ΑΧ, ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΟΥ!" ΑΝΑΦΩΝΩ ΚΑΙ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΕΣ ΟΙ ΔΥΣΑΡΕΣΤΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΠΑΝΩ Σ' ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ, ΠΟΥ ΟΙ ΔΥΣΤΥΧΟΙ ΕΜΕΙΣ ΘΑ ΑΝΑΦΩΝΟΥΜΕ "ΑΧ, ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΟΥ!" ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΘΑΝΑΤΟΝ, ΟΤΑΝ ΘΑ ΧΟΥΜΕ ΠΛΕΟΝ ΓΙΝΕΙ ΨΥΧΟΥΛΕΣ ΚΑΙ ΣΑΝ ΜΠΟΥΡΜΠΟΥΛΗΘΡΕΣ ΘΑ ΑΝΑΠΗΔΟΥΜΕ ΠΛΙΝ-ΠΛΙΝ ΣΤΟΝ ΓΑΛΑΞΙΑ ΜΑΣ, ΕΙΣ ΤΟΝ ΑΙΩΝΑ ΤΟΝ ΑΠΑΝΤΑ, ΑΜΗΝ!
ΑΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ, ΟΠΩΣ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ, ΑΦΗΝΑΝ ΤΑ ΜΩΡΑ ΒΙΑΣΤΙΚΑ ΣΤΙΣ ΣΚΑΛΕΣ ΤΗΣ ΕΙΣΟΔΟΥ ΚΑΙ ΕΝΙΟΤΕ ΤΙΣ ΜΑΝΑΔΕΣ ΣΥΝΟΔΕΥΑΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟΙ (ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΩ ΣΕ ΠΟΙΕΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ).

Η ΜΕΓΑΛΗ, ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ ΕΛΛΗΝΙΔΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΣ ΒΟΥΛΑ ΠΑΠΑΙΩΑΝΝΟΥ, ΕΚΤΟΣ ΤΩΝ ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΩΝ ΑΛΛΩΝ, ΤΡΑΒΗΞΕ ΚΑΙ ΜΙΑ ΣΕΙΡΑ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΩΝ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΩΝ ΑΠΟ ΤΟ ΒΡΕΦΟΚΟΜΕΙΟ, ΑΛΛΑ ΣΧΕΤΙΚΑ ΙΔΡΥΜΑΤΑ ΚΑΙ ΦΤΩΧΙΚΑ ΣΠΙΤΙΚΑ ΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ, ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΠΟΥ ΚΑΤΕΒΑΛΛΕ Ο ΕΡΥΘΡΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΦΡΟΝΤΙΔΑ ΠΑΙΔΙΩΝ, ΕΓΚΑΤΑΛΕΛΕΙΜΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΘΥΜΑΤΩΝ ΠΟΛΕΜΟΥ.

ΔΕΙΤΕ ΤΙ ΓΡΑΦΕΙ Η ΙΔΙΑ Η ΒΟΥΛΑ ΠΑΠΑΙΩΑΝΝΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΒΡΕΦΟΚΟΜΕΙΟ:
Δημοτικό Βρεφοκομείο Αθηνών Οδός Πειραιώς, Αθήνα, Ελλάς
Έτος Ιδρύσεως 1874
"Φιλανθρωπικό Ίδρυμα με σκοπό την περίθαλψη και συντήρηση αμφοτέρων των φύλων, εγκαταλελειμμένων υπό των γεννητόρων ή ορφανών πατρός ή μητρός και φυσικών εξωγάμων εφ' όσον η μήτηρ στερείται αποδεδειγμένως των μέσων συντηρήσεως του βρέφους.
Δύο μωρά την ημέρα ειναι ο μέσος όρος των εισαγομένων βρεφών στο Δημοτικό Βρεφοκομείο Αθηνών. Τα περισσότερα βρίσκονται στα σκαλοπάτια των σπιτιών και μερικά στα σκαλοπάτια του Ιδρύματος. Αλλα, παιδιά εκτός γάμου, έρχονται απευθείας από τα Μαιευτήρια. Τα παιδιά μένουν, εκτός αν υιοθετηθούν, έως ότου γίνουν δύο ετών. Παρά τον μεγάλο αριθμό ορφανών σήμερα στην Ελλάδα και την ασταθή οικονομία του Κράτους, είναι δύσκολο να βρεθούν ανάδοχοι γονείς. Το πρόβλημα του τι θα απογίνουν αυτά τα παιδιά γίνεται σοβαρό. Την παρούσα στιγμή το Δημοτικό Βρεφοκομείο Αθηνών εχει 230 παιδιά. Παιδιά που ειναι πάνω από δύο ετών και δεν έχουν υιοθετηθεί, και για τα οποία δεν υπάρχει χώρος στο Ορφανοτροφείο, φιλοξενούνται σε δύο άλλα κτίρια εξίσου ακατάλληλα και υπερπληθή. Η UΝΚΚΑ βοήθησε με τρόφιμα, φάρμακα, φαρμακευτικό υλικό και τεχνικές συμβουλές, ετσι ώστε οι συνθήκες να καλυτερεύσουν εδώ και ένα χρόνο, όταν η θνησιμότης των παιδιών έφθανε το 80%. Αλλά τα παιδιά δεν έχουν χώρο να παίξουν και με τι να παίξουν. Το Ίδρυμα για τη Σωτηρία των παιδιών είναι ένας εθελοντικός Οργανισμός που συνεργάζεται με την UΝΚΚΑ, τμήμα Ελλάδος, και εχει στείλει μία Προϊσταμένη Αδελφή, ειδικά εκπαιδευμένη στην πρόνοια παιδιών, για τουλάχιστον δύο χρόνια, στο Βρεφοκομείο Αθηνών. Το ιδιο πρόβλημα ισχύει και για τα άλλα Βρεφοκομεία της Χώρας".
Β. Παπαϊωάννου


Η ΠΕΡΙΦΗΜΗ ΒΡΕΦΟΔΟΧΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΣΑΣ ΕΛΕΓΑ.
Βρεφοδόχος.
Από τη «Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια»:
Κιβώτιον ευμέγεθες δυνάμενον να χωρεί έως δύο βρέφη εξηπλωμένα. Το τοιούτον
εντοιχίζεται παρά την εξώθυραν των βρεφοκομείων προς τον σκοπόν να εκτίθενται εν αυτώ
κρυφά τα δι' ένα οιονδήποτε λόγον απορριπτόμενα ή εγκαταλειπόμενα νεογνά ή βρέφη.
Ως δε ήθελεν αποτεθεί εκεί το παιδίον αυτόματος ηλεκτρικός κώδων αγγέλλει
την πράξιν ταύτην της εγκαταλείψεως.

ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΕ ΜΩΡΟ. ΑΝΥΠΑΝΤΡΗ ΜΑΝΑ ΠΡΟΣΕΡΧΕΤΑΙ ΜΕ ΤΗ ΣΥΝΟΔΕΙΑ ΑΣΤΥΦΥΛΑΚΑ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΑΔΩΣΕΙ ΤΟ ΜΩΡΟ ΤΗΣ ΣΤΟ ΒΡΕΦΟΚΟΜΕΙΟ.

ΤΟ ΚΡΑΤΑ ΣΦΙΚΤΑ ΚΑΙ ΟΜΩΣ ΘΑ ΤΟ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΕΙ.

ΜΩΡΟ ΑΦΗΜΕΝΟ ΑΤΥΧΩΣ ΣΤΑ ΣΚΑΛΙΑ ΤΟΥ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ.

Η ΒΡΕΦΟΚΟΜΟΣ ΤΟ ΜΑΖΕΥΕΙ.

ΜΑΝΑ ΚΡΑΤΑ ΤΟ ΜΩΡΟ ΤΗΣ. ΣΕ ΛΙΓΕΣ ΜΕΡΕΣ ΘΑ ΦΥΓΕΙ ΚΑΙ ΘΑ ΤΟ ΑΦΗΣΕΙ ΣΤΗ ΔΙΑΘΕΣΗ ΤΟΥ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ.

ΜΑΝΕΣ ΠΡΟΣΦΕΡΟΥΝ ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ ΚΑΘΩΣ ΘΗΛΑΖΟΥΝ ΤΑ ΒΡΕΦΗ ΤΟΥΣ.

Ο ΓΙΑΤΡΟΣ ΕΞΕΤΑΖΕΙ ΤΑ ΒΡΕΦΗ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΟ ΧΑΡΟΥΜΕΝΟ ΒΛΕΜΜΑ ΤΩΝ ΑΔΕΡΦΩΝ ΝΟΣΟΚΟΜΩΝ. ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΟΥΣ ΟΜΩΣ, ΙΑΤΡΙΚΩΣ, ΑΒΕΒΑΙΟ.

ΙΑΤΡΙΚΗ ΕΞΕΤΑΣΗ ΜΩΡΩΝ. ΕΚ ΤΟΥ ΙΑΤΡΙΚΟΥ ΠΟΡΙΣΜΑΤΟΣ, ΘΗΛΥ, 25 ΗΜΕΡΩΝ, 2700 ΓΡΑΜ. ΘΑΝΑΤΟΣ ΑΠΟ ΑΤΡΟΦΙΑ ΗΠΑΤΟΣ.

ΒΡΕΦΟΚΟΜΟΣ ΕΠΙΔΕΙΚΝΥΕΙ ΤΟ ΑΡΤΙΓΕΝΝΗΤΟ ΕΓΚΑΤΑΛΕΛΕΙΜΜΕΝΟ ΒΡΕΦΟΣ.

ΝΟΣΟΚΟΜΑ ΤΟΥ ΕΡΥΘΡΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΜΕ ΙΣΧΝΟ ΕΤΟΙΜΟΘΑΝΑΤΟ ΜΩΡΟ.

ΝΟΣΟΚΟΜΑ ΤΟΥ ΕΡΥΘΡΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΜΕ ΜΩΡΑΚΙ ΠΟΥ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΦΘΗΚΕ.

ΜΩΡΑ ΣΤΙΣ ΚΟΥΝΙΕΣ.

ΜΩΡΟ ΣΤΗ ΚΟΥΝΙΑ ΚΟΙΜΑΤΑΙ.

Ο ΥΠΝΟΣ ΓΛΥΚΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΕΚΘΕΤΟ ΒΡΕΦΟΣ.

ΜΩΡΟ ΚΑΘΙΣΜΕΝΟ. ΧΑΜΟΓΕΛΑΕΙ ΣΤΟ ΑΓΝΩΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ.
"ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΟΣΗ ΟΜΟΡΦΙΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΑΡΧΙΝΙΣΜΑ" ΡΑΙΝΕΡ ΜΑΡΙΑ ΡΙΛΚΕ.

ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΒΡΕΦΟΚΟΜΟΙ ΜΕ ΜΩΡΑ. ΜΩΡΑ ΖΗΤΟΥΝ ΕΝΑ ΧΑΔΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΝΟΣΟΚΟΜΕΣ.

ΑΠΛΩΜΕΝΑ ΡΟΥΧΑ. ΔΥΣΚΟΛΗ Η ΚΑΘΑΡΙΟΤΗΤΑ ΣΕ ΔΥΣΚΟΛΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ.

ΜΩΡΑ ΚΑΘΙΣΜΕΝΑ ΣΤΟΝ ΗΛΙΟ ΝΑ ΤΑ ΔΕΙ ΛΙΓΟ Ο ΗΛΙΟΣ.

ΑΓΟΡΑΚΙΑ, ΚΟΡΙΤΣΑΚΙΑ ΣΤΗ ΣΕΙΡΑ.

ΜΩΡΑ ΣΤΗ ΒΟΥΛΑ (Α΄ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ)

ΜΩΡΑ ΚΟΙΤΑΝΕ ΓΥΡΩ.

ΜΩΡΟ ΚΟΙΜΑΤΑΙ.

ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΞΕΝΙΤΕΥΘΕΙ, ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΖΕΤΑΙ.

ΜΩΡΑ ΤΗΝ ΩΡΑ ΠΟΥ ΤΑ ΑΛΛΑΖΟΥΝ.

ΠΑΙΔΙΑ ΣΤΗΝ ΑΥΛΗ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ ΣΤΗ ΒΟΥΛΑ.

ΠΑΙΔΙΑ ΣΤΗΝ ΑΥΛΗ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ ΣΤΗ ΒΟΥΛΑ.

ΠΑΙΔΙΑ ΣΤΗΝ ΑΥΛΗ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ ΣΤΗ ΒΟΥΛΑ.

ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ UNRRA. Η UNRRA ΜΕ ΤΟΝ ΕΡΥΘΡΟ ΣΤΑΥΡΟ, ΠΗΓΗ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΑΝΑΚΟΥΦΙΣΗΣ ΓΙΑ ΤΑ ΒΡΕΦΗ.

ΠΑΙΔΙΑ ΣΕ ΜΕΤΑΦΟΡΑ.

ΠΑΙΔΙΑ, ΘΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ, ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΓΩΝΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΜΕΤΑΦΕΡΟΝΤΑΙ ΣΕ ΙΔΡΥΜΑΤΑ.

ΚΟΡΙΤΣΑΚΙΑ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ ΣΥΣΣΙΤΙΟ.

ΚΟΡΙΤΣΑΚΙΑ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ ΣΥΣΣΙΤΙΟ.

ΚΟΡΙΤΣΑΚΙΑ ΧΟΡΕΥΟΥΝ ΣΤΙΣ ΠΑΙΔΟΥΠΟΛΕΙΣ.

ΜΕΓΑΛΟΣ Ο ΠΟΝΟΣ ΤΗΣ ΜΑΝΑΣ.

ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΡΗΜΑΓΜΕΜΗ.

ΜΙΚΡΑ ΠΑΙΔΑΚΙA ΖΟΥΝ ΣΕ ΑΘΛΙΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ.

ΕΓΚΑΤΑΛΕΛΕΙΜΜΕΝΟ ΠΑΙΔΑΚΙ.


αυτα τα ωραια απο την ελλαδα του '50.
αυτο που βασικα εχει αλλαξει απο τοτε εως σημερα,
ειναι οτι τωρα το χρωμα του δερματος των βρεφων ποικιλει!

καλη συνεχεια.

.

Πέμπτη 15 Απριλίου 2010

Δίκη Αμαρύνθου

Η παρακάτω επιστολή έφτασε στο ηλεκτρονικό μας ταχυδρομείο χτες και υπογράφεται από μια σειρά γυναικείων οργανώσεων. Το θέμα που θίγει είναι σκληρό, αλλά δυστυχώς πραγματικό και επαναλαμβανόμενο. Ένας βιασμός, η προσπάθεια συγκάλυψής του και η κατατρομοκράτηση του θύματος και όσων "τολμούν" να έχουν αντίθετη άποψη από την κλειστή τοπική κοινωνία.

Oργή και θλίψη μας προκάλεσε η αθωωτική απόφαση του δικαστηρίου για την υπόθεση της Αμαρύνθου. Ήταν τον Οκτώβριο του 2006, που η ανήλικη αλλοδαπή μαθήτρια είχε καταγγείλει τον ομαδικό βιασμό της από 4 συμμαθητές της, ενώ 3 συμμαθήτριες βιντεοσκοπούσαν το «κατόρθωμά» τους. Τρεισήμισυ χρόνια αργότερα, η υπόθεση αναβίωσε στο δικαστήριο, αλλά για εμάς είναι φανερό ότι δεν έγινε δυνατόν να βγεί στο φως η αλήθεια. Κατά τη διαδικασία κατέθεσαν περίπου 40 μάρτυρες υπέρ των κατηγορουμένων, μεταξύ των οποίων και εκπαιδευτικοί, ενώ από την πλευρά της καταγγέλλουσας δεν υπήρξε κανείς και καμία μάρτυρας, εκτός βέβαια της μητέρας της. Και μάλιστα, το δικαστήριο δεν δέχθηκε καν να υποβληθεί το πόρισμα της εξέτασης της καταγγέλλουσας από εγκεκριμένη κλινική ψυχολογίας διαπιστευμένη με διεθνή στάνταρ. Οι ίδιοι οι κατηγορούμενοι και κατηγορούμενες, ανέφεραν σημεία και τέρατα εναντίον της, σε βαθμό πραγματικού βασανιστηρίου (που το δικαστήριο δεν απέτρεψε) ενώ μέσα στην αίθουσα κυριαρχούσαν συνθήκες κατατρομοκράτησης, ώστε να μην τολμήσει κανένας και καμία να προσέλθει ως μάρτυρας για να καταθέσει αντικρούοντας τις αδιανόητες κατηγορίες.

Τις προηγούμενες από τη δίκη ημέρες, κάποιες και κάποιοι από τους κατηγορούμενους είχαν δώσει και συνεντεύξεις για τη δημιουργία κατάλληλου κλίματος, ενώ είχαν φροντίσει, από την πρώτη ημέρα της καταγγελίας κιόλας, να εξαφανιστεί το βίντεο.Στη σύγχρονη ξενοφοβική και ρατσιστική Ελλάδα είναι προφανές ότι κυριάρχησε το κλίμα να «προστατεύσουμε τα δικά μας παιδιά έναντι της ξένης». Στη σύγχρονη σεξιστική Ελλάδα εξακολουθεί να κυριαρχεί η άποψη ότι το θύμα του βιασμού «τα ήθελε», ότι ο βιασμός δεν είναι ξένος προς τη «γυναικεία φύση», και υπάρχουν δυστυχώς πολλές σχετικές αποδείξεις και από άλλες καταγγελίες βιασμών που εκδικάζονται δικαστήρια. Η μικρή μαθήτρια από τη Βουλγαρία τιμωρείται για το πολλαπλό έγκλημά της: 1) είναι φτωχή (είναι γνωστό ότι ήταν εργαζόμενη και παράλληλα αριστούχα μαθήτρια) 2) είναι ξένη και 3) είναι γυναίκα. Την καθορίζει, δηλαδή, «διαφορετικότητα» τάξης φυλής και φύλου, και παρ’ όλα αυτά τολμά να καταγγείλει ότι έπεσε θύμα βιασμού. Το ότι το θύμα κατέληξε αιμόφυρτο στο νοσοκομείο δεν φαίνεται να αξιολογείται από τους κρίνοντες και να αίρει κάθε ένοια «συναίνεσής» της στην «ασέλγεια» που διαπράχθηκε σε βάρος της.

Υπενθυμίζουμε ότι, 11 γυναικείες συλλογικότητες είχαν οργανώσει διαδήλωση στην Αμάρυνθο στις 4-11-2006, στην οποία είχαν συμμετάσχει εκατοντάδες γυναίκες και είχε πάρει μεγάλη δημοσιότητα. Δυστυχώς, επιβεβαιώθηκε το χειρότερο σενάριο, όπως αναφερόταν και στην τότε ανακοίνωση: «Επειδή δεν ξεχνούμε ότι ο βιασμός μπορεί να συμβεί σε κάθε γυναίκα, νέα ή μεσήλικα ή ακόμα υπερήλικα, το πρωί ή το βράδυ, σε πολυσύχναστες ή ερημικές περιοχές, συχνότερα μέσα στο ίδιο της το σπίτι. Η εποχή που, όταν η γυναίκα που έπεφτε θύμα βιασμού έπρεπε να δικαστεί και να καταδικαστεί από την κοινωνία και καμιά φορά και από τα δικαστήρια σαν να ήταν η ίδια ένοχη, πρέπει να πάψει να αναβιώνει, πρέπει να μπει στο χρονοντούλαπο της ιστορίας».

Επίσης υπενθυμίζουμε ότι υπήρξε ευρύτατη συμπαράσταση από πολύ περισσότερους φορείς, καθώς και από θεσμικά πρόσωπα. Η επιτροπή αλληλεγγύης που είχε σχηματισθεί τότε, φρόντισε για κάλυψη των πολύπλευρων αναγκών που δημιούργησε η δίωξη και ο εξοβελισμός της νεαρής μαθήτριας και της μητέρας της, για κατοικία, δουλειά και σχολείο. Σήμερα, μετά τρεισήμισυ χρόνια, οι καθηγητές και ο διευθυντής γνωστού ιδιωτικού σχολείου το οποίο της έδωσε υποτροφία και απ’ όπου αποφοίτησε, διαβεβαιώνουν τόσο για τις επιδόσεις της όσο και για το άμεμπτο ήθος της σε όλη τη διάρκεια της φοίτησής της.Πιστεύουμε ότι η αντιμετώπιση της υπόθεσης Αμαρύνθου εντάσσεται στο κλίμα συγκάλυψης της βίας κατά των γυναικών και της κατίσχυσης της οικογενειακής ή κοινωνικής (στην προκειμένη περίπτωση) «συνοχής» έναντι του δικαιώματος των γυναικών για αυτονομία του σώματος και σεβασμό της αξιοπρέπειας, και αναβιώνει επικυρώνοντας το πατριαρχικό δικαίωμα για τον έλεγχο του σώματος των γυναικών. Επαναβεβαιώνουμε σήμερα την αλληλεγγύη μας προς την νεαρή, ενήλικη πλέον, παθούσα και καταγγέλλουσα, και ζητούμε την αποδοχή του αιτήματός της για έφεση της εκδοθείσας απόφασης.
Αθήνα, 12 Απριλίου 2010

ΥΠΟΓΡΑΦΟΥΝ
· Παγκόσμια Πορεία Γυναικών
· Φεμινιστικό Κέντρο Αθήνας
· Κέντρο Έρευνας και Δράσης για την Ειρήνη
· Κίνηση Δημοκρατικών Γυναικών
· Γυναικεία Ομάδα Αυτοάμυνας
· Δίκτυο Γυναικών Ευρώπης
· Πολιτικός Σύνδεσμος Γυναικών
· Ομάδα Γυναικών ΟΚΔΕ-Σπάρτακος
· Ομάδα φύλου Νεολαίας ΣΥΝ
· Δίκτυο Γυναικών ΣΥΡΙΖΑ
· Τομέας Γυναικών ΠΑΣΟΚ

Κυριακή 11 Απριλίου 2010

Ανάγκες που πρέπει να καλυφθούν

Την Τετάρτη ο Απόστολος, η Ζέττα, ο Χρήστος, ο Κώστας και ο Γιάννης βρέθηκαν στις φυλακές Θήβας στο πλαίσιο μιας ακόμα αποστολής ειδών πρώτης ανάγκης.  Πλέον εκτός από την κάλυψη των πάγιων αναγκών οι τρεις βασικοί στόχοι μας είναι:
Να φτιάξουμε την αίθουσα εκδηλώσεων, να εξοπλίσουμε τη σάλα της πτέρυγας ανηλίκων και να φροντίσουμε για το προαύλιο της πτέρυγας των μωρών.
Όμως μέσα από την κουβέντα με τις κοινωνικές λειτουργούς των φυλακών ανέκυψαν και άλλες ανάγκες. Στην πτέρυγα ανηλίκων χρειάζονται άμεσα:
1. απλώστρες
2. μουσικά όργανα (ντέφια, αρμόνια και ό,τι άλλο)
Επίσης στο Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας χρειάζονται:
1. φωτοτυπικό χαρτί
2. στυλό
3. τετράδια
4. χάρτες
5. βιβλία στα αγγλικά και στα ελληνικά για εκπαιδευτικούς λόγους, επιπέδου γυμνασίου
6. είδη ζωγραφικής
7. μελάνι εκτυπωτή (RICOH Aficis 2016)
Οι κοινωνικοί λειτουργοί μας ζήτησαν επίσης να μεταφέρουμε την ανάγκη για κατάθεση χρημάτων στο φιλόπτωχο ταμείο των φυλακών για τη βοήθεια και υποστήριξη των άπορων φυλακισμένων.

Επίσης ο αποθηκευτικός χώρος που αναζητούσαμε βρέθηκε και βρίσκεται στα Κάτω Πατήσια. Μας τον παραχωρεί η Σοφία αφιλοκερδώς και την ευχαριστούμε θερμά για την ευγενική της προσφορά.
Κλείνοντας, να πούμε ότι δεχτήκαμε ευχαριστίες για την υποστήριξη που παρήχαμε στην οικογένεια φυλακισμένης στην Καλλιθέα, ενώ η οικογένεια της Κούρδης με τα τρία παιδάκια για την οποία πληρώσαμε ένα σημαντικό ποσό για την αποφυλάκισή της βρίσκεται εκτός φυλακών από τις 15/3 και
διαμένει σε γνωστούς της. Βρίσκεται σε επαφή με τις κοινωνικές λειτουργούς των φυλακών και σε περίπτωση που θα χρειαστούν κάποια βοήθεια, θα ενημερωθούμε σχετικά.

Τετάρτη 7 Απριλίου 2010

Το Χριστός Ανέστη των φυλακισμένων γυναικών

.

Σήμερα 2 αυτοκίνητα με 4 επιβαίνοντες μεταφέρουν για μια ακόμα φορά είδη πρώτης ανάγκης για τα μωρά και τις άπορες γυναίκες στις γυναικείες φυλακές του Ελαιώνα στην Θήβα. Μαζί "μεταφέρουν" ιδέες, που θα συζητήσουν με την κοινωνική λειτουργό, για να κάνουν πιο βιώσιμη και δημιουργική την ζωή των κρατούμενων και των μικρών παιδιών. Ιδέες που ξεπηδούν από την αυθόρμητη εθελοντική προσφορά των νέων φίλων μας, που συγκινήθηκαν με το εξής αδιανόητο... ΜΙΚΡΑ ΠΑΙΔΙΑ ΝΑ ΖΟΥΝ ΕΓΚΛΕΙΣΤΑ ΣΕ ΦΥΛΑΚΕΣ ΚΑΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΑΠΟΡΕΣ ΝΑ ΒΙΩΝΟΥΝ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΤΟ ΜΑΡΤΥΡΙΟ ΤΟΥ ΕΓΚΛΕΙΣΜΟΥ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΛΕΙΨΗ ΒΑΣΙΚΩΝ ΕΙΔΩΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗΣ ΥΓΙΕΙΝΗΣ...........

Εγώ η "απ' έξω" δεν έχω να πω πολλά... Είμαι τυχερή! Ξύπνησα το πρωί και αντίκρισα πάνω στο γραφείο μου την κάρτα που κάποια φυλακισμένη έφτιαξε για μας, για να μας ευχηθεί το Χριστός Ανέστη και να μας θυμίσει τον δεσμό που μας συνδέει όλους εμάς! Και δεν "ίδρωσα" πολύ γι' αυτό το μάθημα που έλαβα! Απλά ξεblogαρίστηκα...................


.


Τρίτη 6 Απριλίου 2010

Απολογισμός

 Έκλεισαν δυο χρόνια από εκείνη την πρώτη μας συνάντηση. Με αρκετή αμηχανία στην αρχή, σαν τα μικρά που πάνε πρώτη μέρα στο σχολείο, βρεθήκαμε μια παρέα άγνωστοι μεταξύ μας. Η ιστορία με τα παιδάκια στις φυλακές μάς είχε συγκλονίσει, δεν χρειάζεται να είσαι γονιός για να καταλάβεις πόση απόγνωση κρύβει ένας τέτοιος εγκλεισμός. Αποφασίσαμε να δράσουμε, με όποιο τρόπο μπορούσαμε, επενδύοντας πολύ χρόνο και πολλά ψυχικά αποθέματα. Πιστέψτε με, δεν είναι καθόλου εύκολο να μπαίνεις στις φυλακές και να βλέπεις αυτή την παράλληλη πραγματικότητα από την οποία οι περισσότεροι προτιμούν να αποστρέψουν το βλέμμα. Αρκετές φορές έχω ακούσει κάποιους να λένε "κάνανε παρανομίες και τους αξίζει να είναι μέσα, γιατί ασχολείστε;". Ασχολούμαστε γιατί πιστεύουμε ότι όλοι αξίζουν μια δεύτερη και τρίτη ευκαιρία στη ζωή, ασχολούμαστε γιατί αυτά τα μικρούλια δεν έφταιξαν σε τίποτα για να περνάνε τα πιο τρυφερά τους χρόνια πίσω από τα κάγκελα, ασχολούμαστε γιατί είναι άδικο αηθέστατοι άνθρωποι που λεηλάτησαν οικονομικά και ηθικά αυτή τη χώρα να κυκλοφορούν ανενόχλητοι και στον αντίποδα να φυλακίζονται μαμάδες με μωρά, με εξοντωτικά πρόστιμα, μόνο και μόνο για παράνομη είσοδο στη χώρα.
Κάνοντας λοιπόν μια ανασκόπηση αυτών των δύο ετών, ανατρέχοντας σε όλες αυτές τις αποστολές και τις εκστρατείες αγάπης, στα μπαζάρ και τα πάρτυ, αλλά κυρίως στη δική σας υλική και ηθική ανταπόκριση, παίρνουμε δύναμη για να συνεχίσουμε.
Η παρέα των 10 ατόμων έχει φτάσει να έχει 125 υποστηρικτές, ενώ καθημερινά φτάνουν στο mail μας συγκινητικά μηνύματα και προσφορές. Ήδη ψάχνουμε αποθηκευτικό χώρο για τα πράγματα του μπαζάρ μας που θα ήταν ευχής έργο αν λειτουργούσε και ως έδρα μας. Εδώ θα πρέπει να πω ότι υπήρξαν κάποιες δυσλειτουργίες με την αποθήκη στον Ασπρόπυργο που δεχόταν τα δέματα, ήδη όμως βρέθηκε μια προσωρινή λύση και ελπίζουμε σύντομα να έχουμε μια σταθερή στέγη.
Παράλληλα, προσπαθούμε να οργανώσουμε μια σειρά από εθελοντές για να γίνουμε ακόμα πιο αποτελεσματικοί. Οι αποστολές μας συνεχίζονται και πλέον είμαστε σε θέση να συνεισφέρουμε χρηματικά ποσά σε αποφυλακίσεις, ενώ την ίδια στιγμή σε συνεργασία με τις κοινωνικές λειτουργούς των γυναικείων φυλακών προσφέρουμε ηθική και υλική συμπαράσταση σε οικογένειες φυλακισμένων.
Οι άγνωστοι εκείνης της πρώτης συνάντησης, είμαστε σήμερα μια παρέα καλών φίλων και η αρχική μας αμηχανία έγινε έργο και προσφορά. Σήμερα πολύ περισσότερο από ποτέ έχουμε όλοι μας ανάγκη από αυτό το "άνοιγμα ψυχής" που μας δίνει έναν ουσιαστικό σκοπό στη ζωή και φωτίζει την καθημερινότητά μας. Σας θέλουμε μαζί μας!

Παρασκευή 2 Απριλίου 2010

Καλή Ανάσταση!

Όλοι  εμείς στο xeblogarisma σας ευχόμαστε Καλή Ανάσταση! Ανάσταση στις καρδιές μας πάνω από όλα, για να κάνουμε χώρο στην ανθρωπιά και στην ελπίδα.