14η αποστολή αγάπης

Σήμερα πραγματοποιήσαμε τη 14η αποστολή μας στις φυλακές της Θήβας. Τέσσερα αυτοκίνητα φορτωμένα ως πάνω με πράγματα και επτά εθελοντές: ο Απόστολος, ο Δημήτρης, ο Κώστας, ο Κυριάκος, η Μελίνα, η Ουρανία και η Τιτίκα. Επισκεφθήκαμε τόσο την πτέρυγα των ανηλίκων, όπου είδαμε από κοντά το χώρο ψυχαγωγίας -τον οποίο και σκοπεύουμε να διαμορφώσουμε- όσο και την πτέρυγα των μαμάδων με τα 22 παιδάκια. Μου είναι πολύ δύσκολο να σας περιγράψω τα αισθήματα που νιώθει κανείς βλέποντας τα μικρούλια πίσω από τα κάγκελα: από τη μια οι χαρούμενες ζωγραφιές στους τοίχους και τα πολύχρωμα παιχνίδια, από την άλλη ο εγκλεισμός, και σε πολλές περιπτώσεις η προοπτική του χωρισμού από τις μαμάδες τους όταν αυτά κλείσουν τα τρία τους χρόνια...  Στενάχωρα αισθήματα, ειδικά αν είσαι κι εσύ μαμά...
Συναντήσαμε τον Κλήμη Πηρουνάκη, το διευθυντή του Σχολείου Δεύτερης Ευκαιρίας και μιλήσαμε μαζί του για το εξαιρετικό έργο που προσφέρει το σχολείο: ένα παράθυρο ελπίδας, μια γέφυρα με τον κόσμο. Όπως μας είπε δεν υπάρχει ούτε μια απόφοιτή του που να υποτροπίασε και να ξαναγύρισε στις φυλακές. Κι αυτό λέει πολλά.
Όμως όπως μας τόνισε πολλές φορές είναι επιτακτική ανάγκη να υπάρξει ψυχίατρος σε καθημερινή βάση στις φυλακές. Κάτι ναι μεν αυτονόητο, αλλά που δυστυχώς αποτελεί άλλο ένα τρωτό σημείο του ελληνικού σωφρονιστικού συστήματος.
Τώρα, συζητώντας με την κοινωνική λειτουργό, συνειδητοποιήσαμε ότι η οικονομική κρίση έχει αφήσει τα σημάδια της κι εδώ. Εκτός από τη μειωμένη κρατική χρηματοδότηση, έχει πέσει κατακόρυφα και η προσφορά ειδών και χρημάτων από ιδιώτες. Σημειώστε λοιπόν ότι υπάρχει ΑΜΕΣΗ ανάγκη για είδη όπως χαρτιά τουαλέτας, αφρόλουτρα και γενικότερα είδη προσωπικής υγιεινής, σεντόνια, πετσέτες και τηλεκάρτες. Ειδικά για τις τηλεκάρτες οι ελλείψεις είναι τραγικές από τον Ιούλιο και νομίζω ότι όλοι καταλαβαίνουμε τι σημαίνει η διακοπή της επικοινωνίας των κρατουμένων με τους δικούς τους. Αυτή τη στιγμή στις φυλακές Ελεώνα κρατούνται 350 περίπου γυναίκες και από αυτές οι 90 είναι άπορες.
Παιδιά, ας κάνουμε όλοι ό,τι καλύτερο μπορούμε...