Πασχαλινό μπαζάρ

Σημειώστε τις ημερομηνίες: Σάββατο 16 και Κυριακή 17 Απριλίου στο Cabaret Voltaire, Μαραθώνος 30 στο Μεταξουργείο. Από τις 11 το πρωί μέχρι τις 8 το βράδυ σας περιμένουμε στο πασχαλινό μπαζάρ μας όπου μπορείτε να βρείτε πασχαλινές λαμπάδες -φτιαγμένες με πολλή αγάπη και φαντασία από τη Μαίρη και την Τιτίκα-, τα καταπληκτικά τσίπουρα και το λάδι του Απόστολου, τις μαρμελάδες της Ελένης, τα κεραμικά της Αλεξάνδρας, τις κορνίζες, τους καθρέφτες και τις κάρτες της Μελίνας,  και όχι μόνο! Πολλά βιβλία, ρούχα από δεύτερο χέρι, μικροαντικείμενα, διακοσμητικά, κοσμήματα, όλα αυτά σε συμβολικές τιμές. Σας περιμένουμε εκεί!
Nα ευχαριστήσουμε το Γιώργο που για μια ακόμα φορά μας ετοίμασε μια υπέροχη αφίσα.

Οι ετοιμασίες για το μπαζάρ άρχισαν

Ένα κυριακάτικο απόγευμα παρέα με καλούς φίλους, πολύ κέφι και δημιουργικές ιδέες: μέσα σε λίγες ώρες ετοιμάσαμε τις λαμπάδες για το πασχαλινό μας μπαζάρ, φτιάξαμε κέρια, κόψαμε φιγούρες Καραγκιόζη και τιμολογήσαμε τα κεραμικά της Αλεξάνδρας, μαζί με διάφορα διακοσμητικά, μικροχειροτεχνίες και βιβλία. Όλα τα ωραία πράγματα που φτιάξαμε μαζί με πολλά ακόμα ενδιαφέροντα είδη, ρούχα, παραδοσιακά τρόφιμα και  μαρμελάδες θα τα βρείτε στο μπαζάρ μας που θα γίνει στις 16 και 17 Απριλίου στο Cabaret Voltaire, Μαραθώνος 30 στο Μεταξουργείο. Τα έσοδα θα διατεθούν για τις μαμάδες, τα παιδάκια και τις άπορες στις γυναικείες φυλακές Ελεώνα Θήβας.
 

Ένα μεγάλο ευχαριστώ στην Αλεξάνδρα, τον Απόστολο, τον Κυριάκο, τη Μαίρη, τη Μελίνα, τον Μπάμπη, την Πέπη και την Τιτίκα που ήταν μαζί μας.

Ερώτηση βουλευτή για τον κολπικό έλεγχο στις φυλακές

Το θέμα της κολπικής εξέτασης των κρατουμένων και των απαράδεκτων συνθηκών πραγματοποίησής του, ξαναφέρνει στη δημοσιότητα ο βουλευτής Τάσος Κουράκης με σχετική ερώτησή του στον υπουργό Δικαιοσύνης. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει:

"Εχουν περάσει δυο χρόνια  από τον θάνατο της κρατούμενης Κατερίνας Γκουλιώνη η οποία παρότι εφρουρείτο βρέθηκε νεκρή κατά την μεταγωγή της στις φυλακές της Νεάπολης. Η Κ. Γκουλιώνη είχε πρωτοστατήσει στον αγώνα των κρατουμένων γυναικών κατά του κολπικού ελέγχου, ο οποίος από το 2005 γινόταν στον Κορυδαλλό και στην Θήβα με καταχρηστικό τρόπο και κατά παράβαση των προϋποθέσεων που έθετε ο Σωφρονιστικός Κώδικας. Ένα χρόνο μετά τον θάνατό της, στις 3 Σεπτεμβρίου 2010 ο Υφυπουργός Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων Απόστολος Κατσιφάρας ανακοίνωσε το τέλος στην «κολπική έρευνα» των γυναικών κρατουμένων. Στην απόφαση τονίζεται ότι η ενδοσωματική έρευνα θα γίνεται αποκλειστικά και μόνο σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 23 παράγραφος 6 του ν. 2776/99 (Σωφρονιστικός Κώδικας). ­Σύμφωνα με τη διάταξη ο κρατούμενος θα υποβάλλεται σε σωματική έρευνα σε ιδιαίτερο χώρο από δύο τουλάχιστον υπαλλήλους του ίδιου φύλου, με τρόπο τέτοιο που δεν θίγει την αξιοπρέπειά του. Στην περίπτωση που υπάρχει εύλογη αιτία η οποία δικαιολογεί ενδοσωματική ή ακτινολογική έρευνα, τότε αυτή θα γίνεται, μετά από εντολή του αρμόδιου δικαστικού λειτουργού και μόνον από γιατρό.

Ένα χρόνο μετά την εξαγγελία του αυτονόητου, δηλαδή της τήρησης του νόμου, κρατούμενες καταγγέλλουν ότι ο κολπικός έλεγχος συνεχίζεται χωρίς να τηρείται ο νόμος και οι προϋποθέσεις που θέτει.

Οι καταγγελίες επιβεβαιώνονται και από τον Manfred Nowak, ειδικό απεσταλμένο του ΟΗΕ για θέματα βασανιστηρίων, απάνθρωπης, ταπεινωτικής και εξευτελιστικής μεταχείρισης ή ποινής, ο οποίος στην έκθεσή του μετά την επίσκεψή του στις Γυναικείες Φυλακές Κορυδαλλού από τις 10 έως 20 Οκτωβρίου 2010, και η οποία δημοσιεύθηκε στις 4 Μαρτίου 2011, αναφέρει ότι σε συνεντεύξεις με κρατούμενες στον Κορυδαλλό βρήκε ότι η πρακτική συνεχιζόταν σε σταθερή βάση όταν οι κρατούμενες επέστρεφαν μετά την νόμιμη έξοδό τους από την φυλακή.

Επειδή έχει παγιωθεί η μη εφαρμογή των περισσοτέρων διατάξεων του Σωφρονιστικού Κώδικα αλλά και επειδή τείνει να παγιωθεί η εντύπωση της ατιμωρησίας όσων εμπλέκονται σε αδικήματα που αφορούν κρατούμενους πολίτες

Ερωτάται ο κ. Υπουργός

1. Ποιο είναι το πόρισμα της ΕΔΕ που διεξήχθη για τον θάνατο της Κ. Γκουλιώνη; Ειδικότερα, εφρουρείτο επαρκώς κατά την μεταγωγή της και τι μέτρα πήρατε για τον τραγικό εξαιτίας αυτού θάνατό της;

2. Τι μέτρα θα πάρετε για την εφαρμογή του άρθρου 23, παρ. 6 του ν.2776/99; Γιατί μέχρι τώρα δεν ελέγχετε αν εφαρμόζεται ο νόμος;

3. Πότε επιτέλους θα πάρετε μέτρα ώστε να μην σας επικρίνουν εκτός των κρατουμένων και ο ειδικός απεσταλμένος του ΟΗΕ αλλά και η Επιτροπή για την Πρόληψη των Βασανιστηρίων και της Απάνθρωπης Μεταχείρισης του Συμβουλίου της Ευρώπης (CPT), για την συνεχιζόμενη έλλειψη δράσης των ελληνικών αρχών όσον αφορά στις συνθήκες κράτησης στα κρατητήρια και τα σωφρονιστικά καταστήματα;

Ο ερωτών βουλευτής

Τάσος Κουράκης

Πηγή: Ελληνική Δράση για τα Ανθρώπινα δικαιώματα

Μαθήματα τέχνης πίσω από τα κάγκελα

Οι νιφάδες του χιονιού χορεύουν σαν τρελές στο μικρό δρομάκι που χωρίζει τις γυναικείες από τις ανδρικές φυλακές Κορυδαλλού. Παρτέρια με τσουκνίδες και αγριόχορτα, κάγκελα, ψηλοί τοίχοι, σκοπιές, αστυνομικοί σε εγρήγορση και βαριά διάθεση. Εχουν συμπληρωθεί μόνο λίγες ημέρες από τότε που έπεσαν νεκροί οι δύο συνάδελφοί τους. Μια νεαρή κοπέλα βγαίνει συνοδευόμενη από 4 -5 ενστόλους, τα χέρια της είναι δεμένα πίσω από την πλάτη της με χειροπέδες, οι γονείς την περιμένουν έξω –κοκαλωμένοι από το κρύο– για ένα ύστατο φιλί πριν από τη μεταγωγή, το πρόσωπό της σφίγγεται. Σκηνές κινηματογραφικές. Σε χρόνο και ένταση.
Μπαίνουμε στην είσοδο των ανδρικών φυλακών. «Δικηγόροι;», μας ρωτάει ο φρουρός. «Δημοσιογράφος και φωτογράφος από την εφημερίδα “Καθημερινή”. Πάμε στο Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας των Φυλακών, να καλύψουμε τα μαθήματα εικαστικών», απαντάμε. Κινητά, κασετόφωνο παραμένουν στην είσοδο, η φωτογραφική μηχανή περνάει μαζί μας.  Η πόρτα κλείνει με θόρυβο πίσω μας και μπαίνουμε στα ενδότερα, παρέα με τον διευθυντή του Σχολείου Γιώργο Ζουγανέλλη. Περνάμε κάτω από την επιγραφή «Οι ευχές του Χριστού και της Παναγίας είναι μαζί σας». Μόνο στη φυλακή συνειδητοποιείς την απόλυτη δύναμη του ήχου: κάγκελα που σέρνονται και σφαλίζουν, σκόρπιες φράσεις στον ασύρματο, βήματα στον διάδρομο, πνιγηρή σιγή.
Περνάμε ένα μικρό κήπο, «εδώ φέρνουμε τα παιδιά μας όταν πάνε “εκδρομή”, αλλιώς βγαίνουν κάθε μέρα σε ένα πολύ μικρότερο προαύλιο με μπασκέτα», μας εξηγεί χρησιμοποιώντας τον τρυφερό όρο «παιδιά» και όχι «κρατούμενοι». Φτάνουμε στο Σχολείο που είναι σε ξεχωριστή πτέρυγα. Οι υποφωτισμένοι διάδρομοι έχουν έργα ζωγραφικής από παλαιότερους και νέους μαθητές. Στέκομαι μπροστά σε ένα που έχει μια ξενόγλωσση ευδιάκριτη υπογραφή στο κάτω μέρος του. Απεικονίζει δύο γυναικείες φιγούρες δίπλα στη θάλασσα και τους στίχους του Ρίτσου: «Λιγνά κορίτσια στο γιαλό μαζεύουνε τ’ αλάτι σκυφτά πολύ, πικρά πολύ – το πέλαο δεν το βλέπουν». Υστερα κοιτάζω από το παράθυρο της τάξης. Η καθηγήτρια στο μέσον, περιτριγυρισμένη από καμιά δεκαριά θρανία. Οι μαθητές σκυφτοί, κοντοκουρεμένοι όπως τα πιτσιρίκια στην Ελλάδα της δεκαετίας του ’50. Με αθλητικές φόρμες, τζιν, πουλόβερ, σνίκερς λες και θα πήγαιναν για τρέξιμο, σε ένα μέρος που δεν μπορείς ούτε να επιταχύνεις το βήμα σου.
Οι περισσότεροι είναι πολύ νέοι. «Μέσος όρος ηλικίας στον Κορυδαλλό είναι τα 28 χρόνια», μας ενημερώνει ο διευθυντής του Σχολείου Δεύτερης Ευκαιρίας. «Απευθυνόμαστε στους τροφίμους –είτε είναι υπόδικοι είτε βαρυποινίτες– που έχουν τελειώσει το Δημοτικό και θέλουν να συνεχίσουν στο Γυμνάσιο. Προσφέρουμε όλα τα μαθήματα, από Ιστορία και Μαθηματικά μέχρι ηλεκτρονικούς υπολογιστές, καθώς και μαθήματα ζωγραφικής. Λειτουργούμε σαν κολυμπήθρα, συγκεντρώνοντας μαθητές από όλες τις πτέρυγες, με διαφορετικές ποινές, εθνικότητες. Εδώ δεν έχει σημασία αν είσαι “παλιοκαραβάνα” ή νέος έγκλειστος, τι έγκλημα έχεις κάνει, αν είσαι “Ελληναράς” ή Αλβανός. Είσαι ισότιμος μαθητής. Ολοι το σέβονται και ποτέ δεν είχαμε προβλήματα τα τελευταία έξι χρόνια της λειτουργίας μας. Εχουμε συμβόλαιο τιμής με τα παιδιά και το τηρούν». Η φυλακή έχει 2.200 κρατούμενους και στο σχολείο φοιτούν περίπου 60. Κάποιοι φτάνουν μέχρι το απολυτήριο, όπου ευτυχώς δεν αναγράφεται η λέξη «φυλακή». Πριν από λίγες ημέρες, μάλιστα, ανακοινώθηκε ότι ένα από τα βραβεία της Ελληνικής Μαθηματικής Εταιρείας το πήρε ένας τρόφιμος των φυλακών Αυλώνα.
Μπαίνουμε στην αίθουσα, γίνονται οι συστάσεις. Τα «παιδιά» είναι σαν αγρίμια με γλυκό, πονεμένο βλέμμα που δεν συναντάς έξω από τη φυλακή. Δεν είναι σπασμένος τσαμπουκάς, αλλά κάτι πολύ βαθύτερο, μια παγωμένη θλίψη που ρέει σε κάθε ματιά. Παρατηρώ τα χέρια τους. Μεγάλα δάχτυλα με αφύσικο κόκκινο χρώμα, σαν να τα έχουν βουτήξει στο χιόνι. Κρατούν άτεχνα το μολύβι με τη μαλακή μύτη για να σχεδιάσουν ένα φαγιούμ, από φωτοτυπία στην κόλλα. Παιδεύονται να τραβήξουν μια γραμμή, σαν τα πρωτάκια που μαθαίνουν την αλφάβητο. Είναι, όμως, προσηλωμένα και δεν το βάζουν κάτω. Η καθηγήτρια εξηγεί με μαλακό, ήρεμο τόνο πάνω από το κεφάλι του καθενός. Μια παρουσία καταπραϋντική. Στον τοίχο κρεμασμένη μια αφίσα με τη φωτογραφία ενός γαλαξία και τη φράση «Αγγίξτε το απέραντο μεγαλείο του ουρανού», σε απόλυτη αντιδιαστολή με το παράθυρο που έχει κάγκελα.
Ομορφες εικόνες, βάλσαμο στο μυαλόΚάθομαι δίπλα στον Σεργκέι από τον Καύκασο. Ετών 34, κάθειρξη 16 χρόνια, ληστεία. Με κούρεμα μόικαν και λευκό κοριτσίστικο δέρμα, με κοιτάζει κατευθείαν στα μάτια: «Οταν ήμουν έξω, ήθελα να πάω σχολείο αλλά δεν προλάβαινα. Εκανα διάφορες δουλειές. Τώρα που είμαι φυλακή, γράφτηκα εδώ. Για να μάθω γράμματα. Να μην τρελαθώ. Να κρατάω το μυαλό μου απασχολημένο. Μ’ αρέσει η ζωγραφική. Πριν από λίγο καιρό, κάναμε έκθεση με έργα μας στην Πινακοθήκη Πειραιά και θέμα την Οδύσσεια. Ζωγράφισα τον Οδυσσέα με την Κίρκη».
Ο Χρυσοβαλάντης είναι 35 ετών. Είναι υπόδικος. Παντρεύτηκε στην εφηβεία, σήμερα έχει 4 παιδιά και 7 εγγόνια. Το φαγιούμ που ζωγράφισε μοιάζει με τη νεκρική χρυσή μάσκα του Φίλιππου του Μακεδόνα. «Είχα απωθημένο να μάθω να ζωγραφίζω. Εδώ μέσα πρέπει να παραμένεις νηφάλιος και το σχολείο με βοηθάει αφάνταστα. Κάνεις ένα λάθος και η κοινωνία σε στέλνει σε ένα μέρος όπου ζεις με άλλους κακοποιούς και βελτιώνεις το ταλέντο στην εγκληματικότητα. Αντί να καθαρίσεις, μπλέκεις χειρότερα. Εγώ επιλέγω τις παρέες μου, κάθομαι στο κελί και διαβάζω την Αγία Γραφή. Οσο λιγότερα έχω με τους άλλους, τόσο καλύτερα».
Ο 27χρονος Βαγγέλης γεννήθηκε στην Αλβανία και μεγάλωσε στο Περιστέρι. Καταδικάστηκε 9 χρόνια για μια υπόθεση ναρκωτικών: «Οσοι είναι έξω δεν έχουν ιδέα τι θα πει να είσαι μέσα. Φτάνεις στο μηδέν. Και βέβαια, μετανιώνεις. Εχεις όλο το χρόνο να σκεφτείς τι έκανες, ξανά και ξανά. Το Σχολείο αυτό είναι η ελπίδα μου. Με κάνει να αισθάνομαι ότι είμαι έξω. Οταν τελειώνουν τα μαθήματα, γυρίζω στην κόλαση. Ζωγραφίζοντας, φέρνω στο μυαλό όμορφες εικόνες και μετά τις βλέπω στο χαρτί. Σας παρακαλώ, γράψτε να μετρούν τα μεροκάματα του σχολείου όσο κι εκείνα που κερδίζεις αν δουλεύεις στο σιδηρουργείο ή στο ξυλουργείο. Και πείτε μου πότε θα βγει η εφημερίδα να μου την φέρουν οι γονείς μου».
Ο Νico είναι Αλβανός που μεγάλωσε στο Λονδίνο. Δεν μιλάει καθόλου ελληνικά. Τον ρωτάω πώς έμπλεξε και με αποστομώνει: «Long story!». Εχει μπροστά του μια φωτογραφία του τρίχρονου γιου του, στην αγκαλιά του. Τον ζωγραφίζει σε ένα πίνακα με αξιοθαύμαστο ταλέντο. «Μου λείπουν αφάνταστα και αυτός και η γυναίκα μου. Είναι στο Λονδίνο και δεν έρχονται να με δουν. Είναι ακριβό και το τηλέφωνο. Οταν τον ζωγραφίζω, είναι σαν να τον αγγίζω. Μαθαίνω ελληνικά στο σχολείο. Δεν έχω και κάτι καλύτερο να κάνω».
Η καθηγήτρια Κατερίνα Καρούσου έχει κερδίσει τον σεβασμό και την αγάπη όλων: «Τελείωσα την ΑΣΚΤ και εργάστηκα σε δημόσια και ιδιωτικά σχολεία. Εκανα αίτηση να με διορίσουν εδώ στο Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας της φυλακής. Αν ο εκπαιδευτικός είναι λειτουργός, εδώ το αισθάνεται στο πετσί του. Εχεις την πραγματική δύναμη να δώσεις κάτι στους μαθητές, όχι παρηγοριά, αλλά ουσία. Στην αρχή γύριζα στο σπίτι με αφόρητη θλίψη. Τώρα έχω μάθει τα χούγια τους, τις διαθέσεις τους και μπορώ να τους χειριστώ καλύτερα. Εδώ είμαστε όλοι κοντά. Δεν είναι κρατούμενοι, είναι μαθητές. Ξεχνάμε τι έχει γίνει και αυτό τους ανακουφίζει αφάνταστα. Μου φέρονται σταράτα και το εκτιμώ. Καμιά φορά τους πιέζω να μάθουν πράγματα, αλλά στο τέλος τους αρέσει. Οι περισσότεροι ζωγραφίζουν τοπία που συνδέονται με την ελευθερία, την ανάσα, την ελπίδα, σαν να βρίσκονται έξω από τη φυλακή».
Εργαστήρια θεάτρου και μουσικήςΕπισκεφθήκαμε άλλα δύο «εργαστήρια» μουσικής και θεάτρου. Ονομάζονται «πρότζεκτ» και είναι μαθήματα επιλογής, μία φορά την εβδομάδα. Διδάσκουν οι καθηγητές των μαθηματικών, οι φιλόλογοι κ. λπ., που έχουν κι άλλες δεξιότητες και γνώσεις. Μιλήσαμε με τους εκπαιδευτικούς: Βιβή Πετεινάτου, Τάσο Δρίτσο, Χρήστο Κανάβη και Βίκυ Τσικλέα. Στο μουσικό πρότζεκτ, τα παιδιά έβλεπαν βίντεο με κρουστά. Ο Δημήτρης από την Αλβανία είναι μουσικός της ραπ. Εγραψε ένα τραγούδι για τη φυλακή λίγο πριν τον συλλάβουν. «Σαν να το ήξερα, μου λέει», καθώς μου γράφει τη διεύθυνση στο YouTube για να τ’ ακούσω.
Στο θεατρικό μάθημα, οι συμμετέχοντες γράφουν μια σκηνή, ο καθένας από μια φράση. Εχουν μελετήσει από Ντάριο Φο «Δεν πληρώνω - δεν πληρώνω» μέχρι το «Ρόδα, τσάντα και κοπάνα» του Δαλιανίδη. Είδαν μάλιστα και τον Ισοβίτη του Αρκά στην τηλεοπτική σειρά της ΕΡΤ.
Φεύγουμε με βήματα βαριά. «Στο Σχολείο της Φυλακής αναπτύσσεται η ισότητα. Και η αδελφοσύνη», μας λέει ο Γιώργος Ζουγανέλλης ξεπροβοδίζοντάς μας. Από το τρίπτυχο, λείπει η ελευθερία. Κοιτάζω από το παράθυρο και βλέπω το προαύλιο με την μπασκέτα. Μια ζωγραφισμένη σιδερένια μπάλα σπάει νοερά τον τοίχο. Εξω ακόμα χιονίζει.
Aναδημοσίευση από την Καθημερινή.

Γραμμή SOS για γυναίκες θύματα βίας

Aπό τις 11 Μαρτίου 2011 λειτουργεί η τηλεφωνική γραμμή SOS 15900 η οποία απευθύνεται σε γυναίκες θύματα βίας. This e-mail address is being protected from spambots. You need JavaScript enabled to view it, οι  Είναι πανελλαδικής εμβέλειας, 24ωρης λειτουργίας 365 μέρες το χρόνο, με αστική χρέωση.
Τη γραμμή στελεχώνουν ψυχολόγοι και κοινωνικοί/ές επιστήμονες που θα παρέχουν άμεση βοήθεια σε έκτακτα και επείγοντα περιστατικά βίας. Η λειτουργία της τηλεφωνικής γραμμής SOS προσφέρει υπηρεσίες ενημέρωσης και τηλεφωνικής συμβουλευτικής σε θύματα όλων των μορφών βίας λόγω φύλου. Παράλληλα έχει τεθεί σε λειτουργία και  το e-mail sos15900@isotita.gr.
Πρόκειται για μια πρωτοβουλία της Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων.

Dementia. Για την ατομική μνήμη

Ο πολυχώρος Quilombo θα φιλοξενήσει από τις 17 Μαρτίου ως τις 24 Μαρτίου την έκθεση φωτογραφίας του Bασίλη Γκισάκη με τίτλο "Dementia. Για την ατομική μνήμη". Τα έσοδα από τις πωλήσεις θα διατεθούν στις κρατούμενες των γυναικείων φυλακών Ελεώνα Θήβας, ενώ τα εγκαίνια θα πραγματοποιηθούν στις 17 Μαρτίου στις 9 το βράδυ. Αξίζει να σημειωθεί ότι τα έργα θα διατεθούν σε ιδιαίτερα χαμηλές τιμές.
Ο πολυχώρος Quilombo βρίσκεται στην οδό Σερβίων 10 ( Λεωφ. Αθηνών και Σπύρου Πάτση) και περισσότερες πληροφορίες για την πρόσβαση στο χώρο θα βρείτε στο www.quilombo.gr .

Δράσεις για την κάλυψη αναγκών απόρων κρατουμένων

Με στόχο τη συστηματική κάλυψη βασικών αναγκών των απόρων κρατουμένων -που αποτελούν σχεδόν το μισό του συνόλου των φυλακών- το υπουργείο Δικαιοσύνης προχωρά στην υλοποίηση της δυνατότητας από ευαισθητοποιημένες κοινωνικά επιχειρήσεις και εταιρείες να προσφέρουν προϊόντα τους, εφόσον το επιθυμούν, ώστε να γίνει πιο ανθρώπινη η καθημερινότητα των εγκλείστων.
Στόχος του υπουργείου είναι να λειτουργήσει το παραπάνω εγχείρημα στο πλαίσιο της κοινωνικής αλληλεγγύης και όχι στο πνεύμα της φιλόπτωχης πολιτικής.
Οπως δήλωσε στο «Εθνος» ο κ. Μαρίνος Σκανδάμης, ειδικός γραμματέας του υπουργείου Δικαιοσύνης, ήδη έχουν γίνει επαφές με το «Ελληνικό Δίκτυο για την Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη».
Πρόκειται -όπως εξήγησε ο ίδιος- για έναν φορέα ο οποίος συνεργάζεται με τράπεζες, καθώς επίσης με μεγάλες εταιρείες και επιχειρήσεις της χώρας μας (όπως αλυσίδες σούπερ μάρκετ και ειδών ατομικής υγιεινής, εταιρείες τηλεπικοινωνιών, παραγωγείς τροφίμων, ρούχων κ.λπ.).
Σκοπός είναι να διαπιστωθεί η διαθεσιμότητα που υπάρχει από την πλευρά τους για τη συγκρότηση ενός δικτύου εταιρικής κοινωνικής ευθύνης το οποίο θα υπάγεται στο υπουργείο Δικαιοσύνης και θα καλύπτει όλες τις βασικές ανάγκες των απόρων κρατουμένων.
Σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες, στις αρχές Μαρτίου αναμένεται συνάντηση εκπροσώπων του υπουργείου με τους φορείς που ανήκουν στο προαναφερόμενο Δίκτυο, προκειμένου να καθοριστούν το πλαίσιο, οι όροι και οι στόχοι μίας τέτοιας συνεργασίας.
Με αυτόν τον σημαντικό παράγοντα η πολιτική ηγεσία του υπουργείου θεωρεί ότι σε μία εποχή δύσκολης οικονομικής συγκυρίας μπορεί να υλοποιηθεί από ευαισθητοποιημένες κοινωνικά επιχειρήσεις η συγκέντρωση και η διανομή προϊόντων τους που θα είναι ικανά να αμβλύνουν τον πόνο των απόρων στις φυλακές.
Και αυτό διότι μέχρι τώρα η συντήρηση των εν λόγω κρατουμένων -όσον αφορά τα είδη καθημερινής ανάγκης για τη διαβίωσή τους- γίνεται με έναν αποσπασματικό τρόπο που επαφίεται στις τυχόν ανθρωπιστικές διαθέσεις διευθύνσεων καταστημάτων κράτησης, επιστημόνων (π.χ. κοινωνικών λειτουργών), ή άλλων υπαλλήλων των φυλακών οι οποίοι έρχονται σε επαφή με άτομα και φορείς προκειμένου να συνδράμουν στην κάλυψή τους.
Σ΄ αυτήν την προσπάθεια συνδράμουν επίσης φιλόπτωχοι σύλλογοι, κατά τόπους εκκλησίες, Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, αλλά και φιλάνθρωποι πολίτες που παράσχουν στους έγκλειστους οποιαδήποτε βοήθεια μπορούν.
Ωστόσο, κατά περιόδους οι άποροι κρατούμενοι έχουν μεγάλες ελλείψεις σε βασικά είδη ανάγκης.
Γι' αυτόν τον λόγο το υπουργείο Δικαιοσύνης θεωρεί αναγκαίο να υπάρχει ένας συστηματικός τρόπος (όπως προαναφέρθηκε), για την προμήθεια, συγκέντρωση και διανομή όλων των αγαθών που χρειάζονται για την εξυπηρέτηση των κρατουμένων στις φυλακές σύμφωνα με τα αιτήματα και τις ανάγκες τους.

• Να σημειωθεί ότι στις 32 φυλακές της χώρας κρατούνται σήμερα 11.800 άτομα, εκ των οποίων οι 6.900 είναι αλλοδαποί.

ΚΑΘΕ ΜΗΝΑ
Οι ανάγκες στις 32 φυλακές
Ο ειδικός γραμματέας του υπουργείου Δικαιοσύνης, κ. Μαρίνος Σκανδάμης, με έγγραφό του ζήτησε εγγράφως από τα 32 καταστήματα κράτησης τις μηνιαίες ανάγκες των απόρων κρατουμένων που υπάρχουν σε καθένα από αυτά. Ενδεικτικά αναφέρεται στον (απαντητικό) πίνακα που έλαβε ότι σε 32 φυλακές χρειάζονται άμεσα συνολικά:

• 2.950 εσώρουχα, 1.535 ζεύγη παντόφλες, 245 φόρμες, 150 μπουφάν, 280 νυχτικά/πιτζάμες, 435 φανέλες, 150 κιλά ζάχαρη, 300 κιλά καφέ, 610 ζεύγη κάλτσες, 100 ζεύγη σαγιονάρες, 130 σφουγγάρια, 110 παντελόνια, 3.250 πάνες.
Επίσης, στη λίστα των βασικών αναγκών συμπεριλαμβάνονται:
• 3.790 τηλεκάρτες, 15.160 χαρτιά υγείας, 8.895 σαπούνια, 1.270 αφροί ξυρίσματος, 12.705 ξυραφάκια, 7.795 οδοντόκρεμες, 2.160 οδοντόβουρτσες, , 245 πετσέτες, 775 λίτρα υγρό πιάτων, 685 λίτρα αφρόλουτρο, 130 κουβέρτες, 385 σεντόνια, 150 μαξιλαροθήκες, 1.500 ζεύγη αθλητικά παπούτσια, 9.868 κούτες τσιγάρα.

Αναδημοσίευση από το Εθνος.

Μια κούκλα που αλλάζει μια ζωή

Μπορεί μια μικρή υφασμάτινη κούκλα να αλλάξει μια ζωή; Η απάντηση είναι ναι και αξίζει να διαβάσουμε την ιστορία της  Lua Nova και να σκεφτούμε πόσο χρήσιμο θα ήταν αν μια τέτοια ιδέα εφαρμοζόταν και στη χώρα μας για να δώσει επαγγελματική διέξοδο στις μαμάδες των φυλακών...

Η οργάνωση Lua Nova ιδρύθηκε στη Βραζιλία το 2000 και από τότε φιλοξενεί, βοηθά και εκπαιδεύει νεαρές μητέρες με δύσκολες και επικίνδυνες οικογενειακές συνθήκες μέσω ενός ξενώνα και μιας σειράς εργαστηρίων επιχειρηματικότητας και επαγγελματικής κατάρτισης. Στον ξενώνα οι μητέρες διαμένουν το πολύ ένα χρόνο, στα εργαστήρια όμως συμμετέχουν τόσο εκείνες που φιλοξενούνται όσο κι εκείνες που έχουν φύγει. Συνολικά, χάρη στη Lua Nova έχει αλλάξει η ζωή 500 γυναικών από το 2000 μέχρι σήμερα.

Πολλές από τις κοπέλες που φιλοξενούνται είναι μόλις 13 -14 ετών και η μητρότητά τους είναι συχνά το αποτέλεσμα ενδοοικογενειακού βιασμού, μιας πληγής πολύ διαδεδομένης στη Βραζιλία.

Οι μητέρες της Lua Nova φτιάχουν υφασμάτινες κούκλες επιλέγοντάς τις ως το προϊόν-  εικόνα τους.  Αρέσουν στα παιδιά τους, αρέσουν στα παιδιά όλου του κόσμου, αλλά κυρίως αυτές οι κούκλες, οι μαριονέτες και τα ξωτικά ξορκίζουν το άθλιο και επώδυνο παρελθόν και εκπέμπουν μόνο χαρά και αισιοδοξία για τη ζωή. Οι κούκλες διατίθενται και στην Ελλάδα στο κατάστημα δίκαιου εμπορίου της Fair Trade στην οδό Βείκου 2 στο Κουκάκι.